“คุณมิร่าเมา เธอไปเต้นที่ฟลอร์แล้วมีผู้ชายมาลวนลามครับ ผมเข้าไปช่วยเธอ ไม่ทันระวังเลยโดนมันเปิดก่อน” “มิร่าเป็นยังไงบ้าง” ใช่ว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรกับเจ้าหล่อนเลย คนเคยเห็นกันมาแต่เล็กแต่น้อย ย่อมมีความรู้สึกของความห่วงใยมอบให้กันอยู่แล้ว “ไม่เป็นอะไรครับ แค่ตกใจ” “ส่งเธอถึงห้องหรือเปล่า เมาไม่ใช่หรอ” “ส่งถึงห้องครับ” “อืม ดี คราวหน้าก็คอยมองเธอเอาไว้อย่าให้คลาดสายตาล่ะ ต้องยอมรับว่าเธอสวย มันก็มีคนอยากได้เธออยู่แล้ว” “หวงหรอครับ” “ไม่ได้หวง แค่เป็นห่วง ยังไงเธอก็เป็นน้องฉัน ต่อให้วันนึงต้องนอนกับเธอเพื่อมีลูกและทำหน้าที่สามีให้ครบถ้วนก็ตาม แต่ฉันเห็นเด็กนั่นมาตั้งแต่ตัวแค่เข่า จะไม่ให้ดูดำดูดีก็แล้งน้ำใจไปหน่อย” “ครับๆ ผมไม่แซวแล้วก็ได้” “อย่ามามัวแซวฉันอยู่เลย เตรียมยาพาราสักสิบกระปุก และเตรียมหาวิธีรับมือกับเด็กนั่นเอาไว้แต่เนิ่นๆ เถอะ บอกไว้ก่อนว่าฉันไม่ยอมให้นายยกเลิกการทำหน้