“ความสุขหรอ ฉันไม่รู้จักมันมานานแล้วล่ะ ไม่เห็นว่ามันจะมีความจำเป็นอะไรกับชีวิต ขอแค่ได้ทำหน้าที่ของลูกคนโตทายาทตระกูลเฮย์ส ทำให้ตระกูลเรายังมั่นคงต่อไปได้ ฉันว่ามันคุ้ม”
“แต่น้องมิร่านั่นรักพี่ แล้วแบบนี้ถ้าพี่ยังมีผู้หญิงอื่น เจ้าหล่อนจะไม่มีปัญหาจนทำให้ตระกูลเราบาดหมางกันแทนหรอกหรือพี่แมท”
“แค่ผู้หญิงคนเดียวน่า ฉันว่าฉันมีปัญญาเอาอยู่ ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป มิร่าต้องได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของฉัน และได้เรียนรู้ว่าการเป็นเมียฉันมันไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้ายอมรับไม่ได้ งานแต่งงานคงไม่เกิดขึ้น เดี๋ยวปู่ก็คงหาผู้หญิงคนใหม่ให้เอง”
“ไม่ว่าจะเป็นใคร คุณหนูตระกูลไหน ยังไงพี่ก็ต้องแต่งงานด้วยทั้งนั้นใช่ไหม”
“ใช่ ฉันทำใจกับเรื่องนี้มาตลอด ตั้งแต่ที่รู้ว่าความหวังทุกอย่างมันถูกฝากอยู่ที่ฉันแล้ว”
“ถ้าเป็นผมคงคิดหนัก บอกเลยว่าทำใจยาก ผมไม่เคยนึกภาพตัวเองมีลูกมีเมียมาก่อน อยากมีชีวิตอิสระ ซื้อกินไป
