บทที่ 22
ช่วงเย็น อรลออลงมาเดินเล่นในสวนดอกไม้ที่อยู่ด้านทางปีกขวาของคฤหาสน์ และก็เจอกับแคทเธอรีนที่กำลังมาเก็บดอกไม้ไปใส่แจกันพอดี
“คุณผู้หญิง... มาเดินเล่นหรือคะ...”
แคทเธอรีนยิ้มหวาน เดินเข้ามาหา อรลออยิ้มตอบมองดอกไม้ในถาดที่สาวน้อยที่สวยเกินกว่าจะมาเป็นคนใช้ด้วยความชื่นชม กุหลาบสีแดงดอกใหญ่ๆ ทั้งนั้น
“กุหลาบที่นี่สีสดและดอกใหญ่มากเลยนะเคท”
“ค่ะ คุณผู้ชายสั่งให้เอาดอกกุหลาบสีแดงใส่แจกันที่หัวนอนให้ทุกวันค่ะทั้งเช้าและเย็น พวกเราเลยต้องปลูกเอาไว้เองจะได้มีไว้เปลี่ยนให้คุณผู้ชายทุกวัน...” คำพูดของแคทเธอรีนทำให้อรลออเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ
“คุณริคคาโดชอบดอกกุหลาบเหรอจ๊ะ... แปลกนะผู้ชายชอบดอกกุหลาบ”
แคทเธอรีนยิ้มตอบ “ไม่แปลกหรอกค่ะ คุณผู้ชายไม่ชอบดอกไม้ที่มีกลิ่นแรงๆ พวกดอกแก้ว ดอกมะลิอย่างเนี่ย คุณผู้ชายไม่ชอบ”
อรลออระบายยิ้มพยักหน้าคล้ายกับเข้าใจ “เอ่อ... เคทจ๊ะ ฉันอยากถามอะไรเ
