“เมื่อวานฟ้ามาหากูถามถึงมึง”ผมถอนหายใจยาวแบบโครตเบื่อมองไอ้พี ฟ้าทำไมมาหาทำไม
“แล้ว”ครับ แล้วไง มาเพื่อเลิกคือเลิกผมไม่ง้อ เพราะผมก็ไม่ได้จะหยุดที่ฟ้าซะหน่อย
“น้องเค้าจะคุยกับมึงมั้ง บอกกูมาแต่กูลืมบอกมึง”
“คุยทำไม เลิกคือเลิก”ไม่กลับไปแล้วครับ ผมกลับไปก็ทำแบบนี้ปล่อยฟ้าไปดีกว่าจะได้ไม่ต้องมานั่งระแวงเพราะไงผมก็ทำอยู่ดี
“สัสตอนนั้นเห็นตามเอาใจแทบตาย ตอนนี้ทิ้งซะไม่ใยดีเลย”คอปพูด
“กูไม่ได้รักแบบแฟนกูเห็นเป็นแค่น้องธรรมดาคนนึง”ผมไม่ได้รักฟ้าแบบแฟนตอนแรกที่คบก็เฉยๆไม่มีอะไรพิเศษแค่ดูแลให้ดีเหมือนน้องสาวคนนึง ก็เพราะผมไม่ได้คิดอะไรไง ง่ายๆแค่นั้นจบ
“หรอครับเพื่อน”พอร์ชพูดกวนๆใส่เจฟ่าที่นั่งทำหน้าไร้ความรู้สึก ไม่อะไรเลยกับสีหน้านิ่งๆเหมือนปกติ
“วันนั้นเห็นน้องร้องไห้สติแตกเลย กูยืนงงเลยครับ”พอร์ชก็ออกมาเจอฟ้านั่งร้องไห้อยู่ตรงเคาน์เตอร์
“ไม่ต่างจากกู สงสารน้องมึงก็ทำน้องฟ้าได้!”พีก็เห็
