“คุณกินข้าวมายัง...”
“หืม...ยังครับ ออกมาดูคุณก่อนยังไม่ได้กินอะไรเลย ทำไมรึ!!?”
“เห็ดนั่นกินได้ เอามาย่างไฟกินกันเถอะ”
เธอชี้มือไปยังกอเห็ดกลุ่มใหญ่ด้านนอก มันคงทำให้หายหิวจนกว่าจะเช้าและยังไม่รู้ว่าจะมีใครออกมาช่วยเหลือตอนไหน เพราะเหตุการณ์มันฉุกเฉินเกินกว่าจะมีใครรู้
“แน่ใจนะว่ากินได้ ไม่ใช่เห็ดพิษกินเข้าไปแล้วตายนะคุณ”
“กินได้ วิธีสังเกตเห็ดนะให้ดูตัวดอกเห็ด ถ้าสัตว์กินได้คนก็กินได้ ไม่เป็นไร” เสียงโอ่ๆ เอ่ยบอกเพราะเธอมองเห็นมีร่องรอยกัดแทะบนดอกเห็ดเด่นชัด
“คุณหิวหรือไง!!?”
“อืม...”
ชายหนุ่มลุกขึ้นไปเก็บดอกเห็ด เขามองเห็นร่องรอยกัดแทะเหมือนที่รัชนิชลบอก จึงคลายความวิตกกังวล เก็บมาจนเกือบหมดและใช้น้ำฝนในแอ่งล้างคราบดินจนสะอาด หญิงสาวใช้ไม้แหลมเสียบก้านเห็ดและยกขึ้นปิ้งไฟ...ชั่วเวลาไม่นานกลิ่นหอมๆ โชยออกมาจนท้องไส้ร้องครางประท้วงทั้งสองคน
“มีน้ำจิ้มซีฟู๊ดสักหน่อยนะคุณ อร่อยเหาะแ
