บทที่ 51 คงมีแต่ชาร์ม..ที่รักอยู่ฝ่ายเดียว
โรงพยาบาล
“กระดูกไม่เป็นอะไรนะครับ แค่เอ็นหุ้มข้อฉีกขาด” คุณหมอวัยเกือบห้าสิบปีวางแผ่นฟิล์มเอกซเรย์ลงเมื่ออธิบายอาการบาดเจ็บจบ
“แล้วอีกนานไหมคะกว่าจะหาย” ชาร์มมิ่งถามคุณหมอ
“อย่าใช้มือที่ข้างบาดเจ็บ ประมาณหนึ่งถึงสองอาทิตย์ก็หายดีแล้วครับ วันนี้หมอจะพันผ้าไปให้ก่อน แล้วก็กินยาตามที่หมอจัดให้ด้วยนะครับ” คุณหมอมองใบหน้างามพริ้งของภรรยาคนไข้ด้วยความชื่นชม และหุบยิ้มแทบไม่ทันเมื่อหันไปเจอสายตาดุดันของฝ่ายสามี “เชิญคนไข้ไปนั่งรอที่เตียงนะครับ”
วิโมกข์ไม่แก้ตัวกับความเข้าใจผิดของคุณหมอ ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินตามพยาบาลไปที่เตียงหลังห้อง แล้วพยักหน้าเรียกหญิงสาวให้ตามเข้าไปด้วย
หญิงสาวเดินตามเขาเข้าไป “อะไรเหรอคะ”
“พี่เพิ่งนึกได้ว่าลืมหยิบกระเป๋าเงินลงมาจากรถ ชาร์มได้หยิบมาให้พี่หรือเปล่า”
“ไม่ได้หยิบค่ะ ที่นี่ไม่รับบัตรเครดิตเหรอคะ” เธอถามเขา
