บทที่ 11 จะมีผัวแล้ว?
1552 คำ
ละออตื่นขึ้นมาในตอนเช้าพบกับร่างสูง กำลังนอนกอดเธอไว้จนขยับไปไหนไม่ได้ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันผุดขึ้นในหัวราวกับดอกเห็ด จนเธออยากจะวาร์ปหายไปจากตรงนี้!ตอนนี้เลย!
แต่เพียงขยับตัวหญิงสาวก็ระบมไปทั้งร่างกาย ไหนจะความเจ็บแสบตรงกลางกายสาวอีก ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเมื่อคืนมันหนักเกินไป
ละออได้แต่ก่นด่าหมอลูกครึ่งในใจ ไม่รู้ว่าไปตายอดตายอยากมาจากไหน เขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเมื่อคืนมันคือครั้งแรกของเธอ
แต่ถึงอย่างนั้นละออกลับไม่โกรธที่มีอะไรกัน ถึงปกติแล้วมันก็ควรจะโกรธก็เหอะ แต่จะไปโทษเขาฝ่ายเดียวก็ไม่ได้เพราะเธอไปยั่วเขาเอง
เรื่องเมื่อคืนสร้างความสับสนให้เธอไม่น้อย ในหัวตอนนี้มันตีกันยุ่งไปหมด จนเธอไม่รู้ว่าต้องเริ่มจากตรงไหน
"จะไปไหนครับละออ?"
เสียงคนตัวโตดังขึ้นด้านหลัง ในขณะที่เธอเพิ่งหลุดจากพันธะนาการกำลังจะหย่อนขาลงเตียงถึงกับชะงัก
"ด เดียวเราค่อยคุยกันนะ"
ร่างบางเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก ใจแข็งใช้แรงที่มีอันน้อยนิดฝ่าความเจ็บปวดเดินเข้าห้องน้ำด้วยความเร็ว ก่อนมาหยุดบริเวณอ่างล้างหน้ายืนรวบรวมสติให้ตัวเองสักพัก
ยิ่งเห็นสภาพตัวเองสะท้อนในกระจก เธออยากจะบ้าตาย อย่ากับโดนปลิงดูดเลือด!
"หายใจเข้าลึกๆละออ หายใจออกยาวๆ ฮู่ว~ ใช่แล้ว เมื่อคืนมันคืออุบัติเหตุ .."
"อุบัติเหตุอะไร?"
"เฮ้ย! คุณ!.. ตกใจหมดเลย!!"
ร่างบางร้องเสียงหลง เมื่อจู่ๆคนที่ทำให้เธอสับสนมายืนกอดอกมองเธออยู่หน้าประตู คิ้วหนาเลิกสูงขึ้นเหมือนคำถาม
"แล้วที่พูดว่าอุบัติเหตุเมื่อกี้คืออะไร?"
ชายหนุ่มที่กอดอกทำหน้านิ่งพิงประตูเอ่ยซ้ำอีกครั้ง ทำเธออึกอักไปไม่เป็น ไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มพูดกับเขายังไงให้ไม่ดูน่าเกลียด และไม่ให้อีกฝ่ายรู้สึกแย่กับเรื่องเมื่อคืน
"คือ.. เรื่องเมื่อ.."
"อาบน้ำก่อนเถอะ เดียวค่อยคุยกัน"
ร่างสูงเห็นคนตัวเล็กมีท่าทีอึกอักทำตัวไม่ถูกก็ลอบยิ้มในใจ ก่อนเอ่ยตัดบทปล่อยให้ร่างบางจัดการตัวเองให้เรียบร้อย ส่วนเขาก็ออกมาชงกาแฟดื่มสบายอารมณ์
-หนึ่งชั่วโมงต่อมา-
ละออค่อยๆก้าวออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกวาดสายตามองไปทั่วห้องนอนใหญ่ก็ไม่เจอกับร่างสูง จึงเดินออกมายังโซนห้องนั่งเล่นก็เจอกับคนตัวโตกำลังยืนมองวิวอยู่ตรงหน้าต่าง
ดวงหน้าหล่อใสสไตล์ผู้ชายอบอุ่นกระทบแสงแดดที่ส่องเข้ามา ช่างเป็นภาพที่แสนละมุนอ่อนโยนน่าหลงใหลอะไรอย่างนี้
"มาแล้วหรอ?"
บาสเตียนที่เห็นร่างบางเดินออกมาด้วยสภาพเรียบร้อย ต่างจากเขาที่ยังพันผ้าขนหนูพันไว้แค่ผืนเดียวเอ่ยทัก ก่อนเดินไปพยุงร่างบางให้มานั่งลงโซฟาอย่างอ่อนโยน ทำหญิงสาวที่คิดจะปฎิเสธเรื่องเมื่อคืนหนักใจไม่น้อย
"อ๊ะ! นี้คุณ!!"
ละออร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ อีกคนก็ยกตัวเธอไปนั่งบนตักหน้าตาเฉย แถมยังวาดวงแขนล็อคเอวคอดกิ่วเธอไว้แน่น จนเธอดิ้นไปไหนไม่ได้
"อยู่นิ่งๆ เดียวตรงนั้นมันตื่น"
เสียงกระซิบข้างหูทำละออหยุดชะงัก เพราะมันไม่ใช่แค่คำพูดอย่างเดียวที่ขู่เธอ แต่อะไรบ้างอย่างที่อยู่ข้างใต้ผ้าขนหนูกำลังทิ่มก้นเหมือนกัน
"ที่นี้เรามาคุยเรื่องเมื่อคืนกันดีมั้ย"
เสียงทุ้มเอ่ยน้ำเสียงแหบพร่าพร้อมใบหน้าหล่อที่ยื่นเข้าใกล้ ทำให้ปลายจมูกโด่งเฉียดแก้มนวลเธอหลายครั้ง ทำเธอหายใจไม่ทั่วท้อง
"เรื่องเมื่อคืน ..ฉันจะถือว่ามันเป็นอุบัติเหตุนะคะ"
"หึ"
ร่างบางกลั้นใจเอ่ยกับร่างสูง ก่อนได้รับเสียงหัวเราะในลำคอตอบกลับมา
"อุบัติเหตุคือไม่ตั้งใจ.. แต่เมื่อพี่ตั้งใจ"
"แต่คุณไม่ต้องรับผิดชอบก็ได้ ฉันไม่ใช่คนหัวโบราณอะไรขนาดนั้น แค่วันไนท์สแตนด์ทั่วๆไป"
ร่างบางเอ่ยกับเขาตรงๆ ตามความคิดที่มีในหัว เธอไม่อยากให้เขารู้สึกอึดอัดใจ ด้วยสัญญาที่ต้องแกล้งเป็นแฟนเขาหนึ่งปี
"เสียใจด้วยนะ แต่พี่เป็นพวกหัวโบราณและที่สำคัญละออต้องรับผิดชอบพี่ เพราะเมื่อคืนคือครั้งแรกของพี่"
"ห๊ะ!! ครั้งแรกของคุณ!!"
ร่างบางร้องเสียงหลงไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เขาพูดมา มันมีด้วยหรอที่ผู้ชายจะไม่เคยผ่านมือผู้หญิง? ยิ่งคนที่หน้าตาดีมีเสน่ห์น่าหลงใหลแบบนี้จะเหลือรอดมาได้..
"หมายความว่าคุณไม่เคยผ่านมือผู้หญิงมาเลยหรอ?"
"อืม"
"ฉันไม่เชื่อ! เพราะ..การกระทำเมื่อคืนของคุณมันไม่ใช่คนมีอะไรกับผู้หญิงครั้งแรกแน่ๆ"
ละออเอ่ยอย่างไม่เชื่อ เพราะเมื่อคืนเขาดูช่ำชองเหมือนคนผ่านเรื่องอย่างว่ามามาก
"พี่ไม่มีความจำเป็นอะไรต้องโกหกนะ"
คนตัวโตเอ่ยเสียงเรียบ นัยน์ตาคมสะท้อนความหนักแน่นว่าเขาไม่ได้พูดเล่น กลายเป็นละออที่ทำตัวไม่ถูก เธออุตสาจะบอกให้อีกคนลืมเรื่องเมื่อคืน แต่กลับกลายเป็นว่าเธอไปพรากความบริสุทธิ์ของเขา แบบนี้เธอต้องเป็นคนรับผิดชอบงั้นหรอ?
"แต่เมื่อคืนเราก็เต็มใจทั้งสองฝ่าย.. ใช่มั้ยคะ?"
"ก็.. คงงั้นมั้ง"
รอยยิ้มกรุ่มกริ้มของชายหนุ่มทำละออแทบบ้า สถานการณ์เป็นแบบนี้เขายังจะยิ้มอีก
"งั้นก็ถือว่าเราเสียความบริสุทธิ์ให้กันและกันก็แล้วกันเนอะ ถึงยังไงคุณก็ไม่เสียหายอะไรอยู่แล้ว และฉันก็ไม่ได้ซีเรียสกับครั้งแรกอะไรขนาดนั้น ถือซะว่าเรื่องเมื่อคืน มัน..ไม่เคยเกิดขึ้นได้มั้ย?"
บาสเตียนเห็นหญิงสาวไม่ยอมรับเรื่องเมื่อคืน และพยายามหลีกเลี่ยงตัวเองก็รู้สึกไม่โอเค อุตสาได้ครอบครองตัวเล็กแล้ว แต่เหมือนจะรั้งอีกคนไว้ไม่ได้
ถ้าจับร่างบางขังไว้ให้หนีไปไหนไม่ได้ แบบนั้นคงโดนหญิงสาวเกลียดจนไม่อยากมองหน้าแน่
วิธีที่จะมัดคนตรงหน้าให้อยู่มัด คือต้องใช้ไม้อ่อน และเขาก็คิดออกแล้วว่าจะใช้วิธีไหน
"ถ้าละออว่ามาแบบนั้น ก็ทำตามที่ละออต้องการเถอะ ผมยังไงก็ได้"
ละออได้ยินคำตอบของอีกคนที่เหนือความคาดหมายทำเธออึ้ง มองใบหน้าหล่อละมุนเศร้าลงเล็กน้อยจนเธอรู้สึกผิด
"คุณ..โอเคใช่มั้ย?"
หญิงสาวที่นั่งบนตักรับรู้ได้ถึงแรงแขนที่คลายออก พร้อมรอยยิ้มที่ดูฝืนๆของอีกคนทำละออใจไม่ดี
"ละออไม่ต้องห่วงพี่หรอก ทำตามที่ละออต้องการเถอะ ..กลับบ้านเลยมั้ยเดียวพี่ไปส่ง"
คนตัวโตคลายอ้อมกอดออกพร้อมรักษาระยะกับเธอเอ่ยถามเสียงเรียบ ถึงจะหนักใจแต่เธอก็ไม่รู้จะพูดกับเขายังไงตอนนี้
"ค่ะ"
ร่างสูงส่งยิ้มบางๆให้เธอ ก่อนเดินไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อยและพาเธอมาส่งบ้าน
....
[ด เดียวนะละออ! จะบอกว่าเมื่อคืนแกไปมีอะไรกับผู้ชายมาหรอ!!]
เสียงผู้จัดการสาวถามด้วยความไม่เชื่อ เมื่อเธอโทรไปปรึกษาเรื่องเมื่อคืน ตั้งแต่ที่ชายหนุ่มมาส่งบ้าน ละออไม่รู้จะไปปรึกษาใครจึงเลือกที่จะปรึกษาตังเม เพราะเราสองคนเป็นเหมือนพี่น้องและเพื่อนให้กันและกัน มีอะไรก็จะปรึกษากันทุกเรื่อง เรียกได้ว่าเป็นคนที่เธอให้ใจอีกคนเลย
"อืม ..คือเมื่อคืนละออถูกวางยาและได้เขาช่วยไว้ แล้วมันก็...เป็นอย่างที่เล่าไปตอนแรกเลย"
[เฮ้ยย! นี้แกจะมีผัวแล้วหรอละออ!? ไม่อยากจะเชื่อ! วันที่ฉันรอคอยก็มาถึง ในที่สุดแกจะได้เป็นฝั่งเป็นฝาสักที]
"ใจเย็นๆก่อนค่ะ ยังไม่ใช่ผัว แค่เผลอไปมีอะไรด้วยครั้งเดียว จะเรียกผัวได้ไงก่อน"
ละออรีบเบรคผู้จัดการสาวที่ดูเหมือนจะดี๊ด๊าออกนอกหน้า เมื่อรู้ว่าเธอมีเซ็กส์ครั้งแรก นี้เธอต้องดีใจใช่มั้ย ถามจริง?
[แล้วที่มาปรึกษานี้ต้องการอะไรล่ะคะ น้องละออคนสวย]
"คือ.. มันไม่ใช่ครั้งแรกของละออแค่คนเดียวนะพี่เม เพราะฝั่งนั้นก็เป็นครั้งแรกเหมือนกัน"
[ห๊ะ! ด เดียวนะ.. แกกำลังจะบอกฉันว่าแกคือผู้หญิงคนแรกที่ได้เขางั้นหรอ?!!]
"อืม"
[คุณพระ! นี้ยังมีผู้ชายที่รักนวลสงวนตัวหลงเหลืออยู่บนโลกใบนี้อีกหรอแก! นี้มันของหายากมากเลยนะละออ แรร์ไอเทมชัดๆ]
หญิงสาวที่ได้ฟังแบบนั้นก็คิดตาม เพราะถ้าสิ่งที่เขาพูดคือเรื่องจริง เขาก็คือผู้ชายที่หายากคนหนึ่งเลยนะ ที่ครอบครองความบริสุทธิ์ตัวเองมาถึงมือเธอได้
---ツ---
- ผู้เขียน
