บทที่ 8.3
เจรจาต่อรอง
“คุณหนูหลี่อยากทดลองเข้าหอก่อนแต่งหรือ”
ทันทีที่ได้ยินประโยคนี้หวังเฟยเฟิ่งก็ดีดตัวเองลงจากตักของท่านอ๋องหนุ่มราวกับเขาเป็นของร้อน แววตาคมที่แฝงความเจ้าเล่ห์ทำให้ในใจของหวังเฟยเฟิ่งรู้ได้ทันทีว่าเขาเป็นคนที่นางไม่ควรเข้าใกล้
“หม่อมฉันล่วงเกินท่านอ๋องแล้ว ขอทรงอภัยด้วยเพคะ”
“มิใช่ว่าครั้งหนึ่งเจ้าเคยฉีกเสื้อผ้าของเปิ่นหวางไปแล้วหรือ”
ใบหน้าของหวังเฟยเฟิ่งร้อนผ่าว เมื่อนึกถึงเรื่องราวในอดีต ณ หอบุปผา ไม่รอให้เขาเอ่ยวาจาใดอีกนางก็รีบย่อตัวเอ่ยคำลาในทันที มุมปากของฟ่งเฟยหยางพลันยกขึ้นอย่างขบขัน ก่อนจะปรายตามองไปทางคนสนิทแล้วเอ่ยถามเสียงเยือกเย็น
“เค้นความใดได้หรือไม่”
“ทูลท่านอ๋อง บ่าวชายคนนี้ของคุณหนูหลี่ช่างอดทนยิ่งนัก แม้แต่ชื่อคุณหนูหลี่ก็ไม่ยอมเอ่ยออกมา”
“นับว่านางเลือกคนได้ดี เช่นนั้นก็หยุดสอบสวนแล้วส่งตัวไปให้ท่านหมอกู้รักษาให้ดี”
“เช่นนั้นเรื่องคุณชายเฉิ
