รอยยิ้มของจูเลียนมันทำให้โอฟีเลียรู้สึกมีความสุขอย่างน่าประหลาดใจเลยทีเดียว การที่เธอทำให้จูเลียนหลุดพ้นจากการเป็นทาสที่ท่านแม่จับตัวมานั้น..คือเรื่องที่ถูกต้องมาจริงๆ ด้วยสินะ
“เจ้าสบายดีหรือไม่จูเลียน ข้าได้ยินมาว่าที่พระราชวังจะมีงานเลี้ยงพิธีบรรลุนิติภาวะ เจ้าได้รับเชิญด้วยรึเปล่า?”
ในฐานะนักบุญหญิงแล้วปกติจะต้องถูกเชิญให้ไปที่พระราชวังเพื่อทำพิธีมากมายให้แก่เลดี้ชนชั้นสูง อีกอย่างจูเลียนพึ่งจะอายุ17เมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี้ อันที่จริงนางน่าจะได้เข้าไปในงานเลี้ยงเพื่อเปิดตัวเช่นเดียวกัน
“ได้รับเชิญค่ะ ในฐานะผู้ทำพิธี ข้าแอบเห็นว่ามีชื่อของเลดี้ด้วย ข้าดีใจนะคะที่เราจะได้พบเจอกันอีกครั้งหนึ่ง..ท่านแม่ของข้าเหลือเวลาน้อยมากเต็มทีแล้ว ข้าเองก็เตรียมใจที่จะรับความสูญเสียมาตั้งนานแล้วเหมือนกัน ข้าอยากจะขออนุญาตเขียนจดหมายไปหาท่านได้ไหมคะ คือว่า..หากว่าข้าไม่มีญาติที่ไหนข้าก็จะต้องอยู่
