ร่างสูงชั่งใจอยู่สักพักแล้วพยายามเก็บอาการเอาไว้ เขาอยากจะมุดลงดำดิ่งไปกับช่องทางรักของเธอให้หนำใจ แต่กลัวจะห้ามใจตัวเองไว้ไม่ไหว จึงเลือกที่จะดึงรั้งชุดเดรสของเธอให้ปกปิดต้นขาเนียนสวยเอาไว้ แล้วก็ใส่แพนตี้ของเธอกลับเข้าไปเหมือนเดิม
" ฟู่ววส์...ฝันรู้ไหมว่าผมต้องห้ามใจตัวเองมากแค่ไหน "
ร่างบอบบางมองเขาตาแป๋วเพราะไม่คิดว่าเขาจะหยุดแค่ตรงนี้ นี่ไม่ใช่นิสัยของเขาเลย ปกติเขาอยากได้อะไรก็ต้องได้
" ฝันขอโทษนะคะที่ทำหน้าที่ได้ไม่ดี ฝันขอชดใช้ให้วันหลังแล้วกันนะคะ วันนี้ไม่ไหวจริงๆ "
" มันคือหน้าที่อย่างนั้นหรอ? "
ยิ่งได้ฟังเธอพูดก็ยิ่งโมโห คำพูดแต่ละคำฟังได้ที่ไหน ทำเหมือนกับไม่แคร์ไม่สนใจเขาเลยสักนิด
" ค่ะ หน้าที่ที่ฝันต้องทำไงคะ แลกกับหนี้สินคุณลืมไปแล้วหรือไง "
" นั่นสินะ "
ร่างสูงพูดออกมาอย่างน้อยใจ จากนั้นก็เดินกลับเข้าไปในห้องนอน พร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินออกมาเตรียมจะอ
