ผมจะรับผิดชอบคุณ

2212 คำ

ณ บริษัทJPTS ศิลาก็เข้ามาทำงานในช่วงบ่ายแล้วเขาก็เจอกับแม่ของเขานั้นมานั่งรอเขาอยู่ในห้องทำงาน มันก็ทำให้เขานั้นแปลกใจมากที่แม่ของเขามาที่นี่ “โผล่หัวมาได้แล้วเหรอหึ รู้ไหมว่าแม่มารอเราตั้งแต่เช้าแล้วน่ะ แล้วนี่โทรไปก็ไม่รับ เรามัวไปทำอะไรอยู่หึ” ดวงมณีเอ่ยพูดออกไปทันทีที่ได้เห็นหน้าของลูกชายเดินเข้ามาในห้องทำงาน “แบ็ตโทรศัพท์ของผมหมดน่ะครับแม่ ก็ว่าจะมาชาร์ตที่นี่นี่แหละครับ ว่าแต่แม่มาทำไมครับเนี่ย” ศิลาเอ่ยตอบไปก็เข้าไปนั่งตรงโซฟาตรงข้างแม่ของเขา “ก็มาดูเราน่ะสิว่าหายตัวไปไหน ตั้งแต่เราลากแม่นั่นออกไปก็ติดต่อไม่ได้เลย แม่กลัวว่าเราจะพาแม่หมอฟันนั่นไปถึงไหนต่อไหนน่ะสิ เมื่อคืนเราไม่ได้พาผู้หญิงคนนั้นไปทำอะไรใช่ไหมศิลา บอกแม่มาซะดีๆนะ” ดวงมณีเอ่ยถามออกไป แล้วเธอก็มองจ้องอย่างจับผิดลูกชายว่าจะโกหกเธอว่ายังไง “ผมจะพาเขาไปไหนได้ล่ะครับแม่ ผมก็ไล่เขากลับบ้านน่ะสิครับ ” ศิลาก็ทำหน้าเลิกล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม