พอเรวดีเดินเข้าไปในโรงพยาบาลก็ไปเข้าเวรต่อแต่โชคดีที่วันนี้เธอไม่มีคนไข้ เธอจึงนั่งเตรียมแผนที่จะผ่าตัดให้กับน้องเอวาอย่างจริงจังในห้องตรวจของเธอ เพราะเธออยากให้เด็กกลับมาใช้ชีวิตเหมือนคนปกติได้โดยไม่รู้สึกว่าตัวเองมีปมด้อยอะไร
“ก๊อกๆ สวัสดีครับหมอเรย์” ธนดลเคาะประตูแล้วเอ่ยเรียกคุณหมอคนสวยด้วยรอยยิ้มออกไปอย่างเป็นมิตร
“อ่อคุณดล สวัสดีค่ะ เชิญเข้ามาก่อนสิคะ ฉันกำลังดูเคสของน้องเอวาอยู่พอดีเลย คุณดลจะมาสอบถามเรื่องน้องเอวใช่ไหมคะ” เรวดีถามออกไปก็ยิ้มให้กับเขาไปอย่างเป็นมิตรเช่นกัน
“อ่อครับ พอดีผมส่งข้อความหาหมอเรย์ก่อนหน้านี้แล้วแต่หมอเรย์ไม่ได้ตอบข้อความของผมเลย ผมก็เลยเข้ามาหาน่ะครับ พี่สาวผมเขาให้มานัดคิวน่ะครับว่าจะผ่าตัดวันไหน” ธนดลเอ่ยพูดออกไปแล้วยิ้มอย่างเคอะเขิน เมื่อหมอสาวมองหน้าเขาแล้วยิ้มอย่างนี้
“แต่ฉันให้พยาบาลแจ้งพี่สาวของคุณดลแล้วนะคะว่าเราจะผ่าวันไหน แล้วพี่สาวของคุณก
