กลแค้นพ่ายรัก

ทำผิดซ้ำไม่ได้แล้ว

ด้านศิลาพอรู้ว่าเรวดีมาถึงคอนโดของเขาแล้ว เขาเลยโทรบอกพนักงานที่เคาน์เตอร์เป็นคนไปรับเธอขึ้นมาหาเขาที่ห้อง เพราะถ้าเขาลงไปเจอเองเธอก็คงจะไม่ยอมขึ้นมาแน่ๆ เขาจึงต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมกับเธอสักหน่อย ผู้หญิงสวยๆแบบเธอน่ะไม่ควรไปเสียเวลากับคนอย่างนายวิทวัสนั่นเลยด้วยซ้ำ เธอควรจะมาสนุกกับเขามากกว่า ศิลาคิดไปอย่างเจ้าเล่ห์ เพราะรสชาติของความสาวของเธอนั้นยังเย้ายวนใจเขาอยู่เลย และมันก็ท้าทายให้เขานั้นอยากจะเล่นสนุกกับเธอ แล้วเขาก็ไปอาบน้ำอย่างชื่นฉ่ำรอเธอที่กำลังจะขึ้นมา

“กริ้งๆ…กริ้งๆ….” เรวดีที่รอให้ลูกค้าลงมารับนั้นเสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นมา เธอก็หยิบมาดูพอเห็นว่าเป็นแฟนหนุ่มโทรมาหาเธอก็กดรับสายเขาด้วยรอยยิ้มทันที

“ว่าไงคะพี่วิท เรย์ว่าเสร็จงานแล้วจะโทรไปหาพี่วิทพอดีเลย ช่างภาพเขาจะเอารูปมาให้เราเลือกเอาไปใส่กรอปในงานแต่งงานเย็นนี้แล้วนะคะ พี่วิทจะให้เรย์ไปหาที่คอนโดไหมคะ เรย์อยู่ใกล้ๆนี่พอดีเลย” เรวดีพูดออกไป เพราะคอนโดที่เธออยู่ในตอนนี้นั้น ไม่ไกลจากคอนโดของวิทวัสเท่าไหร่ ขับรถไปสามสิบนาทีก็น่าจะถึงถ้ารถไม่ติดมาก

วิทวัสได้ยินเรวดีพูดออกมาแบบนั้นก็กัดฟันทำหน้าข่มความรู้สึกอย่างเสียใจที่เขานั้นไม่สามารถที่จะแต่งงานหรือคบกับเธอต่อได้แล้ว เพราะตอนนี้ทางเลือกเดียวของเขาคือแต่งงานและรับผิดชอบพลอยไพลินและลูก และวันนี้เขาก็ต้องบอกเลิกเธอ ไม่อย่างนั้นพ่อของพลอยไพลินไม่เอาเขาไว้แน่

“เดี๋ยวเรานัดเจอกันที่ร้านอาหารดีกว่านะเรย์ ตอนนี้พี่ไม่ได้อยู่ที่คอนโดน่ะ พี่มีเรื่องสำคัญจะคุยกับเรย์ด้วย” วิทวัสพูดบอกไปเพราะตอนนี้พลอยไพลินอยู่ที่คอนโดกับเขา และเธอก็นั่งฟังที่เขาพูดกับเรวดีอยู่ เพราะเธอบังคับให้เขานั้นเปิดสปีคเกอร์โฟนให้เธอฟังด้วย

ส่วนพลอยไพลินที่ได้ยินผู้หญิงอีกคนที่วิทวัสพูดออกมานั้นก็ถึงกับมองวิทวัสอย่างจดจ้อง เพราะเธอบอกเขาให้ไปเลิกกับผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่สองวันก่อนแล้ว แต่เขาก็ยังนิ่งจนเธอนั้นต้องมาบังคับเขาให้ไปบอกเลิกผู้หญิงคนนั้นในวันนี้ เธอเองก็ไม่ได้อยากจะทำร้ายจิตใจผู้หญิงคนนั้นเลย แต่เธอก็ยอมยกวิทวัสให้ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้

“อ่อค่ะ แล้วพี่วิทจะไปร้านไหนคะ เดี๋ยวเรย์เสร็จงานส่งต้นไม้แล้วเรย์จะไปหา” เรวดีบอกไปอย่างไม่รู้เลยว่าแฟนหนุ่มของเธอนั้นกำลังจะนัดเธอไปบอกเลิก

“ร้านอาหารเกาหลีที่เรย์ชอบไปทานก็ได้ สักห้าโมงเย็นก็ได้ เรย์ช่วยงานพี่สาวก่อนก็ได้” วิทวัสพูดบอกไป เพราะวันหยุดเรวดีมักจะช่วยงานรสิกาที่ร้านต้นไม้

“โอเคค่ะ งั้นเย็นนี้เจอกันนะคะ แค่นี้ก่อนนะคะพี่วิท ลูกค้าเรย์มาแล้วค่ะ” เรวดีพูดบอกไปเมื่อเห็นผู้หญิงสวยคนหนึ่งเดินตรงมาหาเธอด้วยรอยยิ้ม เธอจึงรีบวางสายของวิทวัสทันที

ทำให้วิทวัสนั้นกดวางสายไปเช่นกันก่อนจะทำหน้าเศร้าๆออกมา แล้วเขาก็เงยหน้ามองสบตากับพลอยไพลินอย่างหนักใจไม่แพ้กัน เพราะพลอยไพลินตามติดเขาแจจนเขานั้นไม่สามารถพูดอะไรกับเรวดีได้มากเท่าที่เขาต้องการ

“ไม่ต้องทำหน้าน่าสงสารอย่างนั้นหรอกค่ะ ทุกอย่างเป็นเพราะความเจ้าชู้ของคุณมันถึงได้เป็นแบบนี้ คุณทำให้ทั้งฉันแล้วก็ผู้หญิงคนนั้นเสียใจ” พลอยไพลินพูดไปอย่างตอกย้ำเขา เพราะเขาเป็นคนผูกเขาก็ต้องเป็นคนแก้

“ผมรู้ และผมก็ทำตามที่คุณขอแล้ว เย็นนี้ผมขอไปเจอเรย์เขาคนเดียวได้ไหม ผมอยากจะบอกเลิกกับเขาดีๆ อยากอธิบายให้เขาเข้าใจ” วิทวัสพูดบอกไป เพราะเขาอยากจะไปอธิบายหลายๆอย่างให้เรวดีเข้าใจจริงๆ

“ไม่ได้ค่ะ เพราะฉันไม่รู้ว่าคุณจะไปโกหกอะไรกับผู้หญิงคนนั้นอีก เพราะฉะนั้นฉันจะไปด้วย แต่ฉันจะนั่งดูอยู่ห่างก็แล้วกันค่ะ ถ้าคุณอยากจะอธิบายให้เธอฟัง คุณก็อธิบายความจริงไปนะคะ เขาจะได้รู้ว่าแฟนที่เขาคบมาน่ะ ทำอะไรลับหลังเขาไว้บ้าง” พลอยไพลินพูดบอกไปอย่างไม่ยอมปล่อยเขาไปบอกเลิกผู้หญิงคนนั้นคนเดียว เพราะเขาเคยโกหกเธอมาแล้วครั้งหนึ่ง และเธอเธอก็ไม่สามารถไว้ใจอะไรเขาได้อีกแล้ว

“โอเค….” วิทวัสพูดตอบไปแล้วก็ถอนหายใจออกมาอย่างไม่สามารถปฎิเสธได้ เมื่อพลอยไพลินนั้นจะตามเขาไปด้วย ทำให้เขานั้นต้องจำใจยอมรับกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในวันนี้

ด้านเรวดีพอลูกค้าคนสวยลงมารับแล้ว เรวดีก็ขนต้นไม้ไปไว้ที่ห้องของผู้หญิงคนนั้นแล้วเธอก็เจอกับความหรูหราของห้องที่มันเห็นวิวเมืองและแม่น้ำเจ้าพระยาแบบสวยๆ จากนั้นเธอก็ขนต้นไม้ลงแล้วก็ลงไปขนต้นไม้ขึ้นมาอีกรอบอย่างเหนื่อยๆ

“ขนต้นไม้มาหมดแล้วค่ะ ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าจะให้ฉันจัดตรงไหนบ้างคะ” เรวดีเอ่ยถามออกไปอย่างเหนื่อยๆ เพราะพี่สาวเธอนั้นบอกว่าต้องจัดต้นไม้ให้ลูกค้าด้วย และเธอก็ทำได้สบายๆเพราะช่วยงานพี่สาวจนเธอนั้นทำเป็นแทบทุกอย่างเลย

“อ่อ เอาจัดตามมุมนี้เลยค่ะ ถ้าเสร็จแล้วก็กลับได้เลย ” พนักงานสาวเอ่ยพูดบอกไป แล้วส่งกระดาษที่ไฮโซหนุ่มเขียนเอาไว้ให้กับคนส่งต้นไม้คนสวยนี่ไปทันที

“โอเค่ค่ะ เดี๋ยวฉันจะจัดให้สวยๆเลยค่ะ” เรวดีพูดบอกไปก็ยิ้มให้กับลูกค้าคนสวยไป จากนั้นเธอก็ยกต้นไม้ไปวางจัดตามที่ลูกค้าเขียนบอกไว้ทันที

“โอเคจ้ะ งั้นเดี๋ยวน้องจัดต้นไม้ไปละกัน เดี๋ยวพี่จะไปแจ้งเจ้าของห้องเขาก่อน” พนักงานสาวพูดไปก็ยิ้มให้ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องแล้วเธอก็โทรไปบอกไอโซหนุ่มทันทีว่าตอนนี้สาวส่งต้นไม้นั้นกำลังจัดต้นไม้ในห้องให้แล้ว

“ดะ เดี๋ยวค่ะพี่… อะไรเนี่ย…นี่พี่เขาไม่ใช่เจ้าของห้องหรอกเหรอ ถ้าไม่ใช่แล้วทำไมเขาปล่อยให้เราอยู่คนเดียวแบบนี้ล่ะ น่าจะมาเฝ้ากันสิ ไม่กลัวเราขโมยของหรือไงนะ” เรวดีพูดออกไปแล้วทำไมหน้ามองอย่างแปลกใจ เพราะอยู่ๆผู้หญิงคนนั้นก็เดินออกไปจากห้องแบบดื้อๆ ทิ้งให้เธอนั้นจัดต้นไม้อยู่ในห้องคนเดียว นี่ไม่กลัวว่าเธอจะขโมยอะไรหรือไงนะ เรวดีคิดอย่างสงสัย

“ก็เจ้าของห้องอยู่ตรงนี้แล้ว เขาจะมาเฝ้าคุณทำไมล่ะ ” ศิลาพูดออกไปด้วยเสียงเข้ม ก่อนจะมองไปที่เรวดีในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์แบบทะมัดทะแมงด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

“คุณศิลา!....” เรวดีมองศิลาด้วยสายตาอึ้งๆ เมื่อได้เห็นเขาในนั้นใส่เพียงผ้าเช็ดตัวพันเอวเอาไว้ แล้วมันก็ทำให้เธอได้เห็นกล้ามหน้าท้องของเขาที่ขึ้นมาเป็นก้อนซิคแพคอย่างน่าหลงใหล

“ใช่ผมเอง…ทำไมเห็นหน้าผมแล้วต้องตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะคุณ เมื่อสองวันก่อนเรายังเจอกันอยู่เลยนะ รู้สึกว่าเราสองคนจะเจอกันโดยบังเอิญบ่อยไปแล้วนะเนี่ย” ศิลาพูดออกไปแล้วก็ยิ้มใส่เธอแบบกรุ่มกริ่ม เพราะคราวก่อนน่ะบังเอิญแต่เจอกันคราวนี้น่ะคือความตั้งใจของเขา

“ฉันไม่ได้อยากจะบังเอิญเจอคนอย่างคุณหรอก คุณช่วยไปใส่เสื้อผ้าให้มันดีๆก่อนได้ไหมคุณศิลา ไม่ใช่มายืนใส่อะไรแบบนี้คุยกับคนอื่น มันเสียมารยาท” เรวดีพูดไปก็เลี่ยงสายตาไม่มองเขา เพราะยิ่งมองน้ำลายเธอมันก็ยิ่งไหล ไม่ได้ เธอจะอ่อนไหวกับเขาไม่ได้ เธอมีวิทวัสแล้ว เธอต้องนึกถึงหน้าของวิทวัสเขาไว้ เรวดีคิดไปก็พยายามนึกถึงแฟนหนุ่มของเธอ

“นี่มันห้องส่วนตัวของผมนะคุณ ผมสะดวกจะใส่แบบนี้ เสียมารยาทอะไรกัน คนที่มองแล้วคิดไม่ซื่อต่างหากที่เสียมารมาท” ศิลาเอ่ยพูดไปแล้วยิ้มด้วยสีหน้าทะเล้นใส่เธอ เพราะสายตาของเธอก่อนหน้านี้น่ะมองเขาตาลุก วาวเลย

“ใครคิดไม่ซื่อ ฉันเปล่านะคุณ ก็คุณใส่มาแบบนี้ไม่โชว์มันก็เหมือนโชว์ให้ดูนั่นแหละ” เรวดีหันไปพูดอย่างร้อนตัวที่เขาบอกว่าเธอนั้นคิดไม่ซื่อ ทั้งๆที่เขานั่นแหละใส่แบบนี้ออกมาคุยกับคนอื่น

“หึๆ แสดงว่าคุณมองน่ะสิ อยากจะดูมากกว่านี้ไหมล่ะ” ศิลาพูดหยอกเย้าเธอไปด้วยสายตากรุ้มกริ่ม เพราะวันนี้เขาไม่ได้หลอกให้เธอมาที่นี่เพื่อสืบเรื่องของเธอกับนายวิทวัสว่าเลิกกันหรือยังเท่านั้น เขายังอยากจะทำอะไรสนุกๆกับเธออีก

“ลามก ใครเขาอยากจะดูของคุณกัน ฉันไม่คุยกับคุณแล้ว ฉันจะจัดต้นไม้ กรุณาอยู่เงียบๆด้วยค่ะ” เรวดีพูดบอกไปแล้วมองเขาด้วยสายตาค้อนๆ เพราะยิ่งคุยเขาก็ยิ่งลากเธอพูดเรื่อง18+ ดังนั้นเธอต้องรีบจัดต้นไม้แล้วรีบกลับจะดีกว่า เขามันเจ้าเล่ห์ไม่น่าไว้ใจเลยสักนิด

ศิลาก็หรี่ตามองเธอแล้วยิ้มอย่างร้ายๆออกมาที่เธอทำท่าทีไม่สนใจเขา ทำให้เขานั้นยิ่งอยากจะเอาชนะผู้หญิงอย่างเธอมากขึ้นไปอีก เขาจึงเดินไปนั่งที่ขอบโต๊ะที่อยู่ตรงหน้าเธอ แล้วเขาก็ดึงผ้าเช็ดตัวนั้นแหวกไปด้านข้างเพื่อทำให้มันมีช่องโหว่จนมันเห็นขาหนาๆขาวๆของเขา

“คุณๆ ผมเปลี่ยนใจแล้วต้นนั้นผมอยากให้เอามาวางตรงนี้” ศิลาพูดบอกไปก็แกล้งอ้าขาโชว์ของลับของเขาแบบเนียนๆ ในขณะที่เขาแกล้งชี้ไปมุมโซฟาที่อยู่ด้านข้างเขา

เรวดีก็เงยหน้ามองค้อนใส่เขาไป ก่อนจะทำตาเบิกกว้างเมื่อเธอเห็นท่านั่งของเขาที่โคตรจะเซ็กซี่เลย แถมตรงขาขาวๆของเขาก็เหมือนจะมีแท่งอะไรห้อยลงมา พอเธอได้เห็นเต็มๆตาแล้วจะไม่ให้เธอตกใจได้ยังไงกันล่ะ คุณพระ! อะไรมันจะห้อยเป็นมะเขือยาวขนาดนั้น

“ว้าย!... คุณศิลา คุณนั่งให้มันดีๆหน่อยสิ ไอ้นั่นของคุณมันโผล่ออกมาแล้วเนี่ย รู้จักอายบ้างสิคุณ ไม่มีใครเขาอยากเห็นอะไรแบบนี้หรอกนะ” เรวดีพูดไปก็เอามือปิดตาของตัวเองอย่างเขินๆ เพราะเขาเล่นโชว์ของแบบนี้จะให้เธอทนมองได้ยังไง

“หึๆ ก็ผมไม่ได้อาบกับคุณนิ คุณไม่คิดจะดูผมคืนบ้างเหรอหึ ผมก็เห็นของคุณแล้วเหมือนกันนะ คุณก็ควรจะเห็นของผมบ้างสิ มันถึงจะวินๆกันทั้งคู่ หรือคุณจะทำกับผมคืนบ้างผมก็ไม่ว่านะ ผมยินดีให้คุณเอาคืนเต็มที่เลย” ศิลาพูดไปก็ลุกเดินเข้าไปยืนใกล้ๆเรวดีแบบรวดเร็ว

“ฉันไม่ได้อยากเห็นของคุณสักหน่อย ว้าย…คุณศิลา ออกไปไกลๆฉันเลยนะ” เรวดีพูดไปก็เงยหน้าแล้วเปิดตามาต่อว่าเขา ก่อนจะตกใจที่เขามายืนใกล้ๆเธอๆ จนเธอนั้นตวาดไล่เขาแทบไม่ทัน

“ถ้าผมไม่ออกคุณจะทำไมหึ คุณคิดว่าเข้ามาในห้องผมอย่างนี้แล้วคุณจะได้กลับออกไปง่ายๆเหรอเรวดี” ศิลาพูดไปก็ยิ้มออกมาอย่างร้ายๆ แล้วเขาก็เดินเข้าไปหาเธอในขณะที่เธอนั้นค่อยๆเดินถอยหลังไป

“ฉันมีแฟนแล้วนะคุณศิลา แล้วฉันก็กำลังจะแต่งงานกับแฟนของฉันแล้วด้วย คุณอย่าทำให้ฉันทำผิดกับเขาไปมากกว่านี้เลยนะ แค่ที่หัวหินฉันก็ทำผิดกับเขามากพอแล้ว…” เรวดีเดินถอยหลังแล้วเอ่ยพูดออกไปอย่างขอร้องเขา เพราะการกระทำของเขานั้นมันเริ่มคุกคามเธอในทำนองอย่างว่าเข้าแล้ว ทำไมเธอต้องมาเจอคนอย่างเขาอีกนะ ร้านต้นไม้มีเป็นร้อยๆทำไมเขาไม่ไปสั่งนะ มาสั่งที่ร้านของพี่สาวของเธอทำไมกัน นี่เท่ากับว่าเธอเดินเข้ามาให้เขาขย้ำง่ายๆเลยน่ะสิ

ศิลาได้ยินเธอพูดออกมาแบบนั้นก็รู้ว่า เธอนั้นคิดว่าเขาและเธอนั้นได้กันที่หัวหินจริงๆงั้นเหรอ นี่เธอเชื่อลงไปได้ยังไงกัน ถ้าเขาเอาเธอจริงๆเธอก็ต้องเจ็บหอยของเธอบ้างสิหอยเล็กออกปานนั้น แต่วันนี้เธอคงจะได้รู้แล้วล่ะว่ามันต่างจากวันนั้นยังไง เพราะวันนี้เขาจะไม่มีความเกร็งใจที่เธอมีแฟนหรือกำลังจะแต่งงานอะไรทั้งนั้น เพราะมันจะไม่มีอีกแล้ว

“ทำผิดอีกสักครั้งแฟนคุณเขาก็ไม่รู้หรอกถ้าคุณกับผมไม่พูด แต่ถ้าวันนี้คุณดื้อไม่ยอมเชื่อฟังผม ไม่แน่ เรื่องในวันนี้อาจไปถึงหูแฟนของคุณก็ได้ เขาเป็นหมอโรงพยาบาลเดียวกับพี่ชายผมนิ ผมว่าผมน่าจะไปหาเขาได้ไม่ยาก” ศิลาพูดออกไปแล้วเอามือมาเขี่ยผมที่หน้าของเรวดีไปเกี่ยวที่หูของเธออย่างช้าๆ ในขณะที่เขานั้นพูดขู่เธอไปอย่างแกล้งๆ เพียงเพราะต้องการให้เธอสมยอมเขาเท่านั้น

ถึงเขาจะใช้วิธีเลวๆกับเธอไปหน่อย แต่เขาก็ไม่ได้เลวมีโลกสองใบแบบแฟนของเธอ และถ้าเธอจะโทษล่ะก็ ก็ต้องโทษตัวเองแล้วล่ะที่มาทำให้เขาติดใจจนอยากจะครอบครองเธอแบบนี้ นี่เขาไม่เคยลงทุนลงแรงทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยนะ ทั้งๆที่ก็มีผู้หญิงอยากนอนกับเขานับไม่ถ้วน แต่เขาก็ยังอยากจะขึ้นเตียงกับเธอ เพราะเธอมีอะไรบางอย่างดึงดูดเขาอย่างบอกไม่ถูก