ณ แผนกหัวใจ
“ไอ้เจมส์ แกยังไม่ออกเวรอีกเหรอวะ ฉันก็นึกว่าแกจะกลับไปแล้วซะอีก พ่อเรย์เป็นยังไงบ้างวะ” วิทวัสเดินเข้ามาในห้องทำงานของหมอแผนกหัวใจแล้วเจอเพื่อนหนุ่มกำลังนั่งอยู่หน้าจอคอม พร้อมกับหมออีกหลายคนเขาก็เอ่ยถามออกไปอย่างอยากรู้
“ก็กำลังลงข้อมูลพ่อของเรย์เขานี่แหละ ถ้าเสร็จแล้วฉันก็จะออกเวรแล้วว่ะ ดีนะที่เมื่อคืนส่งมาทันเวลาไม่งั้นพ่อของน้องเรย์อาจเป็นอัมพาตเลยนะโว้ย เมื่อคืนทำไมแกไม่รักษาพ่อน้องเรย์ในรถพยาบาลมาเลยวะ จะรอมาให้ถึงมือฉันที่โรงพยาบาลทำไมกัน รู้ไหมว่าคนไข้หยุดหายใจไปชั่วขณะจนออกซิเขนในสมองขาด ทำให้คนไข้กลายเป็นอัมพฤกษ์แขนซ้าย แจ่โชคดีที่ท่านยังพอรู้สึกอยุ่บ้าง ทำกายภาพบำบัดบ่อยก็คงจะดีขึ้น” จักรินเอ่ยถามออกไป เพราะไม่อย่างนั้นพ่อของเรวดีก็คงไม่เป็นอัมพฤกษ์อย่างนี้
“พลอยเขาโวยวายไม่ยอมให้ฉันขึ้นรถพยาบาลมาด้วยน่ะสิ ฉันผิดเองแหละว่ะที่ปล่อยให้พ่อเรย์ไปแบบนั้น ขอบใจแกมากน
