ชีคคาลิคหยุดเดินแล้วหันมามองร่างระหงอย่างไม่พอใจ ส่วนคนที่เดินตามมาถึงกับถลาเข้ามาในอ้อมอกอุ่นโดยไม่ตั้งใจ อ้อมแขนแกร่งกอดรัดเข้าที่เอวคอดกิ่วอย่างรวดเร็ว เพื่อไม่ให้ร่างระหงล้มลงไปกองกับพื้น เพราะชนเข้ากับอกของเขา รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ระบายอยู่บนใบหน้าคม “อยากกอดฉันทำไมไม่บอกกันดีๆ ล่ะดาด้า” “ปล่อยนะ ฉันไม่ได้อยากกอดท่านชีคเสียหน่อย” น้ำเสียงเขียวร้องโวยขึ้น เธอน่ะหรือที่อยากกอดเขา นับตั้งแต่เขาด่าทอและคำพูดเหยียดหยามเมื่อเจ็ดปีก่อน เธอก็ตัดสินใจแล้วว่าจะเลิกรักและตัดเขาทิ้งไปจากใจ หากเธอยังรักเขา เธอก็คงไม่คิดไปเรียนต่อปารีสแทนตุรกีหรือรัสเซียตามที่ท่านหญิงราเซียน่าต้องการหรอก เพียงเพราะคำพูดของเขาในครั้งนั้น เธอถึงตัดสินใจออกไปจากชีวิต ออกไปจากประเทศที่เขาอยู่ ที่ไหนมีชีคคาลิค ฮาซัส อัสมาอิล มูฮัมหมัด ที่นั่นจะต้องไม่มีฟารีดา อาบูซาอิส สองมือเรียวยกขึ้นมาแกะแขนแกร่งที่รัดรอบเอวอย่างไม่