เมื่อเฮียพร้อมขึ้นห้องมาก็ถึงกับแปลกใจเพราะวันนี้ห้องของมิลินปิดไฟแต่หัวค่ำ
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เฮียพร้อม: มิลินไม่กินข้าวหรอ
มิลิน: หนูกินกับที่บ้านมาแล้วเฮีย
เฮียพร้อม: โอเค พักผ่อนเถอะฉันไม่กวนแล้ว
วันต่อมาเฮียพร้อมลงมาข้างล่างก็พบแต่ความว่างเปล่า มิลินยังไม่ตื่นจึงขึ้นไปหาแต่ไม่มีเสียงตอบกลับ
เฮียพร้อม: มิลินไม่สบายหรือเปล่า
เฮียพร้อม: ฉันเข้าไปนะ!
เมื่อเฮียพร้อมเข้ามาก็เห็นมิลินนอนซมอยู่ในผ้าห่มจึงเข้าไปหาก่อนจะพบว่าเธอมีไข้สูง
เฮียพร้อม: มิลิน!
มิลิน: เฮีย โอ้ย!
ร่องรอยที่เธอโดนตีกำลังอักเสบจนเฮียพร้อมต้องเปิดผ้าดูก่อนจะคาดคั้นเรื่องราวจนได้ความ
เฮียพร้อม: ไปหาหมอนะฉันพาไป
มิลิน: หนูกินยาไปแล้วเฮีย เดี๋ยวก็ดีขึ้น
เฮียพร้อม: แล้วกินข้าวหรือยังกินยาไปอ่ะ
มิลินส่ายหน้าก่อนจะมุ่นมานอนหนุนตักเฮียพร้อม
เฮียพร้อม: เดี๋ยวฉันลงไปหาอะไรให้กิน อยากกินอะไรไหม
มิลิ
