Rainy 18
ศาลาริมน้ำมีโต๊ะญี่ปุ่นวางอยู่กลางเรือน มีเสื้อปูที่พื้นและมีเบาะรองนั่ง สายไฟที่ถูกเชื่อมต่อมาจากบ้านหลังใหญ่ถูกเสียบใช้งานเพื่อเปิดพัดลมไว้มุมด้านหนึ่ง ที่ศาลามีไฟด้วยนะแต่ว่าไม่ได้เปิดในตอนนี้ สิ่งอำนวยความสะดวกทุกอย่างฉันเข้าใจเป็นอย่างดี ยกเว้นเพียง ชุดหมอนผ้าห่มที่พี่เทียนยกออกมาวางแล้วนอนเล่นโทรศัพท์เฝ้าฉันตรวจงาน
ป้าแม่บ้านที่ยกของว่างออกมาให้ถึงกับหลุดยิ้มระคนเอ็นดูยามเห็นผู้เป็นนายตัวเองย้ายข้าวของต่าง ๆ มานอนเฝ้าฉันจนถึงที่นี่
“ฝนตกอีกแล้ว”
“น่าจะตกทั้งวันนะพี่ว่า หนาวไหม? เอาผ้าห่มหรือเปล่า พี่เทียน
ที่นอนเล่นอยู่ตอบประโยคข้างต้นของฉันที่พึมพำเมื่อฝนเริ่มตกลงมาอีกครั้ง ฟ้าครึ้มมากเลยล่ะแล้วอากาศก็เย็นสบายแต่ที่เปิดพัดลมกลัวจะมียุงหรือแมลงมากัด
“ไม่หนาวค่ะ แต่พี่ง่วงหรือเปล่าขึ้นไปนอนบนห้องน่าจะสบายตัวกว่านะคะ” บอกกับคนที่นอนเฝ้าฉันตั้งแต่ย้ายมานั่งที่นี่
“พี่อยา
