Rainy 16
“ข้าวน่าจะไม่ได้ไปช็อปปิงกับคุณป้าแล้วอะ ฝนตกหนักเลย”
“แม่เองก็คงจะไม่ว่างละมั้ง แต่ตอนเย็นเดี๋ยวเราออกไปกินข้าวด้วยกันนะ แม่อยากพาไปกินร้านเพื่อนตัวเองน่ะ” พี่เทียนตอบกลับ
แค่นั้นฉันก็เบาใจแล้ว อย่างน้อยเขาก็พูดคุยโต้ตอบกับฉันได้ ไม่ใช่เหม่อลอยไปเหมือนก่อนหน้านี้
“ร้านเพื่อนคุณป้าเหรอคะ?”
“ใช่ ๆ ร้านอาหารเหนือแล้วก็มีอาหารทั่วไปด้วย”
“เหมือนตอนที่ข้าวมาวันแรก คุณป้าก็พาไปกินข้าวที่นั่นนะคะ พี่แทนไท พี่คุณ พี่ทิศเหนือที่ไปรับก็ไปกินด้วยกัน” ยังจำได้เลยว่าอาหารที่ร้านนั้นอร่อยมาก อร่อยจนต้องยกนิ้วให้พี่ทิศเหนืออะ
“ทำไมทุกคนได้มาด้วยกันแล้วล่ะ” พี่เทียนถามฉันด้วยน้ำเสียงติดจะงอแง
“ข้าวก็ไม่รู้ค่ะ แต่วันนั้นพี่ ๆ ไปรับที่สนามบินเลยมากินข้าวด้วยกัน” แต่ก็ยังอธิบายให้คนข้าง ๆ ได้รู้เพิ่มเติม
“อ่า นั่นสินะ นี่พี่พลาดโอกาสไปเยอะแค่ไหนแล้วนะ...”
พี่เทียนพึมพำกับตัวเองเสียงเบา แต
