เมียแลก

ดูตัว…4/2

บรรยากาศมาคุอึมครึมปกคลุมปภังกรกับจอมแก้วเข้าวันที่สาม ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมลดทิฐิเป็นฝ่ายง้อก่อน จอมแก้วไม่รู้ว่าเขาหงุดหงิดใส่เธอด้วยสาเหตุอะไร และคร้านจะเข้าไปตอแยสอบถาม ส่วนปภังกรก็ถือว่าจอมแก้วต้องเป็นฝ่ายมาง้อ เพราะถึงเขาจะพาลใส่เธออย่างไร แต่เธอก็ต้องเป็นฝ่ายโอนอ่อนเข้าหาก่อน เพราะที่เธอมีชีวิตอยู่สุขสบายแบบทุกวันนี้ได้ก็เป็นเพราะเขาทั้งนั้น แต่ก่อนเธอว่าง่ายน่ารักเหมือนลูกแมวขี้อ้อน เอาใจใส่ดูแลเขาไม่ขาดตกบกพร่อง ตั้งแต่หมดสัญญาทาสสองปีนั่นและเธอบอกว่าอยากได้อิสระ เธอก็ออกจะดื้อรั้น ไม่ตามใจง้องอนออดอ้อนเขาเหมือนเก่า

คอยดูเถอะ ถ้าเขามีเมียใหม่ขึ้นมาเมื่อไหร่ จะเฉดหัวทิ้ง คราวนี้อย่ามาร้องห่มร้องไห้เกาะแข้งเกาะขาขอเป็นเมียอีกคน จะให้อยู่แบบสงบเสงี่ยมเจียมตัวในเพนต์เฮาส์นี่

ทั้งหมดทั้งมวลเป็นความคิดของปภังกรล้วน ๆ จอมแก้วไม่ได้รู้อะไรกับเขาด้วย

จอมแก้วที่เตรียมแซนด์วิชอยู่ในครัวหมุนตัวกลับมาเจอเขากำลังยืนจ้องเธอแล้วยิ้มก็พลันนิ่วหน้าเป็นคำถาม ทำให้คนที่เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองยิ้มหุบยิ้มแทบไม่ทัน

กำลังโกรธกันอยู่นี่หว่า

เขาแต่งตัวเหมือนจะออกไปข้างนอก แต่คงไม่ใช่เข้าบริษัท เพราะเครื่องแต่งกายไม่ได้ดูเป็นทางการ เซตผมง่าย ๆ หญิงสาวไม่ถามว่าเขาจะออกไปไหน เพราะเธอไม่อยากจะรู้ และไม่อยากจินตนาการด้วยว่าเขาจะไปทำอะไร เธอรู้ตัวว่าเวลาของเธอใกล้หมดลงแล้ว และเธอจะไม่ขอต่อเวลาใด ๆ อีก

หญิงสาวถือจานแซนด์วิชที่ทำไว้สองชิ้นใหญ่มานั่งกินหน้าทีวีที่เปิดทิ้งไว้ เป็นรายการเรียลลิตีของประเทศเกาหลีที่กำลังสัมภาษณ์ศิลปิน หนึ่งในศิลปินที่กำลังให้สัมภาษณ์อยู่นั้นเป็นศิลปินชายคนโปรดของเธอ พลางหยิบแซนด์วิชเข้าปากแล้วกัดคำใหญ่ เคี้ยวด้วยสีหน้าเอร็ดอร่อยโดยที่ไม่หันไปมองคนที่ยืนหน้านิ่วคิ้วขมวดจ้องอยู่ตรงนั้น

เธอไม่ทำเผื่อเขา ไม่เรียก ไม่ถาม ไม่อะไร ๆ ทั้งนั้น ตั้งแต่ผิดใจกันด้วยเรื่องเล็กน้อยเมื่อสามวันก่อน

ดี เชิดให้ตลอด โดนทิ้งเมื่อไหร่อย่ามาร้องไห้ขี้มูกโป่งให้เห็นล่ะ ไม่เช็ดน้ำตาให้หรอกนะ อ้อ แล้วไอ้หมอนั่นในทีวีที่บอกว่าปลื้มนักปลื้มหนา อยากจะซื้อบัตรไปงานแฟนมีตติงให้ได้สักครั้งในชีวิต แต่ติดที่เขาไม่ให้ไปเพราะเคยบอกใส่หูหลายครั้งแล้วว่า ถ้าจะไปดูหน้าหมอนั่นให้ดูหน้าเขาแทน เพราะเขามั่นใจว่าหน้าเขาหล่อกว่าหลายริกเตอร์ ไทป์เดียวกันแต่เขาหล่อกว่า สูงกว่า หุ่นล่ำกว่า กว่าทุกตรง จะเสียเงินไปดูมันทำไม

คิดกับตัวเองจบเขาก็ไม่คิดจะพูดอะไรกับเธอ กัดแซนด์วิชที่อยู่ในมือเธอคำหนึ่งแล้วเดินออกไปจากห้องโดยที่ไม่บอกเหมือนกันว่าจะไปไหน ทำอะไร ก็อยากไม่ถามเองนี่ จะเปิดปากพูดก่อนทำไมให้เสียฟอร์ม

ลับร่างสูงไปรอยยิ้มที่ปั้นขึ้นมาขณะดูรายการเรียลลิตีอยู่ก็หุบลง ดวงตาที่ทำเป็นไม่อยากมองหน้าเขากลับหันไปมองทางที่เขาจากไป แววตาฉายถึงความอาลัยบางอย่างออกมา ก่อนจะเก็บมันไว้ในใจทั้งหมด พยายามหลอมรวมหัวใจที่มีรอยร้าวลึกขึ้นเรื่อย ๆ ให้กลับมาสมานดังเดิม

ที่ภัตตาคารอาหารชื่อดังที่นัดหมายดูตัวของสองครอบครัวเชื้อสายจีนตระกูลใหญ่ที่กำลังจะเกี่ยวดองสมานฉันท์กันอย่างแน่นแฟ้นด้วยการให้ทายาททั้งสองสกุลแต่งงานกันตามที่ได้คุยกันไว้ตั้งแต่เนิ่นนานมาแล้ว ปภังกรเดินทางมาพบกับบิดาตามที่นัดหมายไว้ ผู้ใหญ่ของอีกตระกูลก็มากันพร้อมแล้ว ทว่าลูกสาวที่จะให้มาพบปะดูตัวกันเหมือนจะยังไม่มา

“ขอโทษแทนน้องหยกด้วยนะจ๊ะคุณกั้ง เห็นบอกว่ารถติดมากเลยยังมาไม่ถึง”

“ไม่เป็นไรครับ”

มีเสียงพูดคุยกันไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบจากผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย รวมถึงคุยเรื่องธุรกิจการค้าขายขยายกิจการกันไปเรื่อย ปภังกรร่วมในวงสนทนานั้นด้วยอย่างลื่นไหลจนกระทั่งคนสำคัญอีกคนของวันนี้มาถึง

“มาแล้วค่ะป๊า ม้า ขอโทษทุกคนด้วยนะคะที่มาช้า”

หยก หรือหยาดพิรุณ อัศวไพศาลเดชากุลทายาทอันดับหนึ่งของนักธุรกิจเชื้อสายจีนตระกูลดังที่มีชื่อเสียง ประกอบธุรกิจเกี่ยวกับการนำเข้าและผลิตทองแดงรายใหญ่ที่สุดของประเทศ หญิงสาวในวัยยี่สิบเจ็ดปีบริบูรณ์มีความสาวสะพรั่งดูคล่องแคล่วและเป็นผู้ใหญ่สมวัย สายตาของหนุ่มสาวสบกันตั้งแต่วินาทีแรกที่เธอย่างกรายเข้ามาในห้องอาหารแบบส่วนตัว เหมือนมีอะไรบางอย่างจุดติดขึ้นในทันทีเมื่อทั้งคู่เมื่อสายตาประสานกัน ภาพความหลังในวัยเยาว์ที่เคยหยอกล้อเล่นกันผุดขึ้นมาหลายเหตุการณ์ก่อนที่ทั้งคู่จะไม่ได้พบเจอกันอีกเกือบยี่สิบปี

จากเด็กหญิงที่มีดวงตาแทบจะเป็นขีดเดียวตอนยังเด็ก รูปร่างค่อนข้างอวบ หน้ากลมแก้มแดงยุ้ยเหมือนกุมารีจีนในภาพวาด ดูน่ารักน่าเอ็นดู ตอนนี้เธอโตเป็นสาวแล้วหน้าตาก็เปลี่ยนไปมาก ยอมรับจากใจว่าเธอดูดี จะเรียกว่าสวยก็ต้องบอกว่าสวยแบบทันสมัยไม่ใช่หน้าตาแบบพิมพ์นิยม ตาเรียวเล็กหางตาชี้ขึ้น โหนกแก้มโค้งมน คางเชิดแหลมเล็กน้อย จมูกเล็กมีดั้งแต่ไม่สูง ริมฝีปากบางเคลือบสีนู้ด ใบหน้ามีเอกลักษณ์ เห็นครั้งแรกก็สะดุดตาในทันที ปภังกรพบเจอผู้หญิงสวยมาเยอะ แต่เธอคนนี้นั้นดูสะดุดตาไม่เหมือนคนอื่นถ้าได้แต่งงานกัน...ไม่มีคำว่า ‘ถ้า’ เพราะยังไงเขาก็ต้องแต่งกับเธอ... การได้แต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ ส่วนตัวเขาไม่ได้ติดขัดอะไร