เฮงซวย…3/2

807 คำ
หญิงสาวเปลื้องเสื้อผ้า รวบผมยาวทั้งหมดไว้บนศีรษะด้วยกิ๊บหนีบผมรูปผีเสื้อ เดินเข้าไปในห้องน้ำ ส่องกระจกดูความเรียบร้อยบนใบหน้าของตัวเองก่อนจะหยุดแล้วสบกับดวงตาอีกคู่ของตนเองที่สะท้อนอยู่ในกระจก ถ้อยคำนินทาจากพนักงานสองคนในร้านเมื่อตอนบ่ายแวบเข้ามาในหัวทั้งที่ไม่อยากจะเก็บมาใส่ใจนัก เธอรู้ว่าคนในร้านจำนวนไม่น้อยที่ไม่ชอบหน้าเธอและรอเหยียบซ้ำให้จมดินในวันที่เธอตกจากตำแหน่งผู้หญิงของเฮียกั้ง ถ้าเธอไม่ได้เสนอตัวให้เขาในวันนั้นหากรอดจากพวกเจ้าหนี้นอกระบบพวกนั้นได้ ดีสุดตอนนี้ก็คงเป็นได้แต่เด็กเชียร์เหล้าในผับ จอมแก้วรู้สถานะตัวเองดีว่ามาจากไหน เธอเกิดในสลัม ยังดีที่ดิ้นรนจนเรียนจบปริญญาตรีมาได้ แต่ก็เลือกงานที่มันทำเงินได้ดีและนอกจากเงินเดือนก็มีทิปทุกคืนไม่ได้ ถึงได้พยายามหักห้ามใจไม่ให้เผลอมีใจให้กับคนที่อยู่สูงกว่าตลอดเวลาแบบนี้ ขณะที่หญิงสาวกำลังเข้าไปอยู่ในภวังค์ความคิด รู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อมือของปภังกรกุมหัวไหล่มนทั้งสองข้างพร้อมใบหน้าก้มลงมาประชิดที่ซอกคอ ตอนเข้ามาในห้องน้ำเธอไม่ได้ล็อกประตูเพราะเป็นความเคยชิน เขาบอกตั้งแต่แรกที่เธอมาอยู่กับเขาว่าไม่ให้ล็อกประตูห้องน้ำ เพราะเป็นเรื่องของความปลอดภัย ห้องน้ำเขากว้างมาก ประตูปิดสนิทและผนังกั้นเสียง ซึ่งหากเกิดกรณีฉุกเฉินคนด้านนอกจะไม่สามารถเข้ามาช่วยทัน และเธอก็ทำตามมาตลอด... ที่จริงแล้วนั่นมันเป็นเหตุผลรอง ส่วนเหตุผลหลักนั้นเจ้าของห้องละไว้ในฐานที่เข้าใจ...ของเขาคนเดียว “เฮียกั้ง จอมจะอาบน้ำ เฮียจะเข้ามาทำไม” “เข้ามาง้อเธอไง” “ง้ออะไร จอมไม่ได้งอนเฮีย” “ก็เห็นอยู่ว่างอนยังจะเถียงตาใส” เขาใช้น้ำเสียงทุ้มลุ่มลึก ริมฝีปากเริ่มไต่แตะบริเวณลำคอระหง ส่วนมือก็พยายามดึงปมสายคาดเอวของเธอออก “นี่ ให้จอมอาบน้ำก่อนได้มั้ย” จอมแก้วเบี่ยงตัวหนี หันมามองเขาทำหน้ายุ่ง แต่อีกฝ่ายกลับหน้าระรื่น หรือนี่จะเป็นวิธีล่อเหยื่อแบบเธอให้ตายใจ ไม่มีวันดิ้นหนีจากหลุมพลางของเขาได้ ทำให้เธอหลงใหลในรสรักที่เขาสรรค์สร้างให้เธออย่างเลอเลิศ ยามได้เสพสมมันทำให้เธอลืมแม้กระทั่งสติ ไม่เป็นตัวของตัวเอง ร่ำร้องเรียกหาแต่เขา “อื้อ...อย่า...” “อย่าหยุด โอเค จัดให้” “กรี๊ด เฮียกั้งบ้า จอมบอกให้หยุดก่อน” “อะไรนะ ไม่ให้หยุด” “กรี๊ดดด” คนที่ตั้งใจจะเข้ามาทำเรื่องอย่างว่าจัดการรูดชุดคลุมอาบที่เธอสวมอยู่ออกเหลือแต่ร่างกายเนียนนุ่มที่เขาหลงใหล ก่อนจะช้อนร่างบางลอยหวือขึ้นกลางอากาศ จอมแก้วตกใจทุบเข้าที่อกแกร่งทีหนึ่งแต่คนตัวใหญ่ร่างกายแข็งแรงหาสะเทือนไม่ เขายังยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่เธอ “วันนี้จะถูหลังให้นะจ๊ะ แม่จอมแก้ง” “คุณกั้ง...อื้อ” บอกจะถูหลังทำไมต้องจูบด้วยและไม่ใช่จูบอย่างเดียวด้วย เขาวางร่างเปลือยเปล่าลงในอ่างจากนั้นก็ปลดผมผ้าขนหนูตัวเองออกโยนไปตกไว้ที่ไหนสักที่ก็ช่างมันไม่ได้สนใจมอง จากนั้นก็นั่งลงเอื้อมมือเปิดน้ำให้ไหลเข้ามาในอ่าง จอมแก้วชันเข่ากอดอกเพราะรู้สึกกระดากอายนี่เป็นครั้งในแรกรอบหกเดือนที่อาบน้ำด้วยกัน หญิงสาวมองเข้าไปในดวงตาที่ฉายแววล้ำลึกมีเสน่ห์ดึงดูดให้ลุ่มหลงที่หญิงใดจ้องมองเป็นต้องเผลอตัวและยินยอมเดินตามเขาเข้าห้องนอนราวกับต้องมนตร์ เช่นเธอในวันนั้น “เฮียกั้ง” “เรียกเสียงแข็งไปนะ เดี๋ยวอีกหน่อยค่อยเรียกก็ได้ อยากฟังเสียงหวาน ๆ ของเธอมากกว่า” พูดจบเขาก็ฉกฉวยเอวบางให้ขึ้นมานั่งคร่อมบนตัก พร้อมกับซุกไซ้ใบหน้าลงมาที่ซอกคอหอมกรุ่นในวินาทีที่จอมแก้วไม่ทันตั้งรับ มือซุกซนกอบกุมทรวงอกอวบอิ่ม ปลายจมูกและริมฝีปากแทะเล็มไล้ลงมาอยู่บริเวณเนินอก เสียงลมหายใจเริ่มกระเส่าความเสียดเสียวลุกฮืออย่างรวดเร็วราวกับน้ำมันที่ถูกประกายไฟแล้วมันก็ลามเลียไปทั่วทั้งตัวทำให้จอมแก้วสติลดทอนลงเรื่อย ๆ จนไม่เหลือความกระดากอายที่เคยเกิดขึ้น ^ ^ ^ ***ฝากติดตามด้วยค่า
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม