ตอนที่ 10
“งั้นเอาอย่างนี้ซิ ให้สงกรานต์ไปห้องน้ำก่อน เสร็จแล้วก็ไปเจอฉันที่รถ ส่วนดาหลาก็ไปเอาเอกสารให้ผมเลย จะได้ไม่คลาดกันเสร็จแล้วดาหลาจะได้มาหาของให้พ่อ ดีไหม” โตมรเสนอทางเลือกที่คิดว่าจะเป็นการดีกับทุกฝ่าย
“ดีเลยค่ะ จะได้ไม่เสียเที่ยวทั้งคุณโตและดาหลา”
ไม่ทันที่สงกรานต์จะได้ตอบอะไร สองคนที่ตกลงกันเสร็จเรียบร้อยก็รีบเดินตามกันไปปล่อยให้เธอยืนงงอยู่คนเดียวด้วยความเจ็บแปลบราวกับถูกลูกธนูที่แหลมคมปักตรงกลางใจ ปลายที่แหลมคมบาดลึกเข้าไปในหัวใจที่มันกำลังเต้นจนหายใจไม่ออก
สงกรานต์ทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้อย่างหมดกะจิตกะใจที่จะไปตามคำบอก แต่แล้วความรู้สึกที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ก็ย้อนกลับมาเยือนอีกครั้งที่คราวนี้มันรุนแรงกว่าเก่ามาก ด้วยไอเย็นวาบจากศีรษะจรดปลายเท้า...เย็นจับขั้วหัวใจ
สงกรานต์เหลียวมองไปรอบบริเวณที่นั่งอยู่อีกครั้ง แต่ก็ยังเหมือนเดิม ไม่มีใครมองเธอเลย หรือว่าเธอจะคิดไปเอง แต
