20.2 ฤทธิ์ยา

2361 คำ

หมอปีศาจกระตุกยิ้มมุมปาก อาศัยจังหวะนั้นใช้มือจับคางมนให้ขยับเข้ามาใกล้มากขึ้น แววตาเชิดรั้นของเด็กสาวไม่ต่างจากปลุกสัญชาตญาณการเอาชนะของเขาให้ลุกฮือ “เจ้าแน่ใจหรือ” “แน่ใจสิเพคะ” ชิงช่ายยกมือขึ้นปิดปาก คุณหนูของนางไม่รู้เลยหรือว่าบัดนี้ความใกล้ชิดของนางกับท่านอ๋องน้อยมันเกินงามเสียจนชวนให้หัวใจของสาวน้อยเช่นตนใจสั่นระรัว ท่านอ๋องน้อยหล่อเหลาถึงเพียงนี้ คุณหนูของนางไม่หวั่นไหวบ้างเลยหรืออย่างไรกันนะ? ฝ่ายเจ้าของเสียงทุ้มหัวเราะในลำคอ แม่นกน้อยจอมพยศผู้นี้สู้ไม่ถอยเลยจริงๆ “ในเมื่อคุณหนูมั่นใจในฝีมือตนเองถึงเพียงนั้น เจ้าก็คงไม่รังเกียจที่จะไปซักผ้าที่ตำหนักของข้าหรอกกระมัง” “ทะ...ท่านอ๋องน้อย” หลิวชุนอ้าปากค้าง “คุณหนูเจ้าคะ...” ชิงช่ายหน้าซีด คุณหนูของนางอยู่จวนเสนาบดีไม่เคยต้องซักผ้า มือบางเนียนนุ่มดุจใยไหม ไม่มีสักจุดที่มีรอยด่างหรือแผลเป็น นางจะยอมให้คุณหนูของตนไปทำงานที่ข้ารับ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม