มึงต้องมานั่งกับกู
611 คำ
สัปดาห์แห่งกิจกรรมเวียนมาถึง ‘พิธีไหว้ครู’ พิธีที่ถือว่าเป็นของคู่การศึกษามานาน เด็ก ๆ ต่างตื่นเต้นที่จะได้ทำพานเพื่อเป็นสิ่งแทนคำขอขมา และขอบคุณพระคุณครูผู้ให้ความรู้ พานไหว้ครูจึงถือเป็นพระเอกของพิธีนี้เลยก็ว่าได้
ทุกชั้นเรียนต้องมีตัวแทนถือพานชั้นละสองคน คือพานฝ่ายชายและพานฝ่ายหญิง และจะทำเสียหน้าไม่ได้ พานของแต่ละชั้นต้องถูกจับจ้องจากสายตาคนทั้งโรงเรียน
-ห้องเรียนชั้น ม.1-
เด็ก ๆ กำลังจับกลุ่มปรึกษาหารือกันเรื่องรูปแบบพาน ว่าจะทำแบบไหนแล้วจะแบ่งงานกันอย่างไรดี ส่วนเรื่องตัวแทนแน่นอนว่าเดือนเต็มถูกเลือกให้เป็นตัวแทนฝ่ายหญิง แต่พานฝ่ายชายดูจะเกี่ยงกันจนวุ่นวาย
“เกรียงไกรถือได้ไหมล่ะ ไหน ๆ ก็เป็นรองหัวหน้าอยู่แล้ว” เพื่อนคนหนึ่งเสนอขึ้น
“มันจะยกพานไหวเหรอ...” เสียงวิชิตรตะโกนมาจากด้านหลังสุดของห้อง
“นั่นสิ เกรียงไกรตัวเล็กกว่าเดือนด้วย มันไม่เหมาะสมกัน” เพื่อนอีกคนเสนอบ้าง
“งั้นใครล่ะ นิพนธ์เหรอ” เดือนเต็มหันไปถามเพื่อน
“ไม่เอาหรอก ฉันช่วยทำพานอย่างเดียวพอ ไม่อยากทำตัวแมน ๆ ”
“แล้วใครล่ะ” เดือนเต็มถามต่อ
“ใครอาสายกมือเลย” สาวอวบในกลุ่มตะโกนบอกแต่ไร้เสียงตอบรับ จนสายตาของเด็กหญิงสาวอวบหันไปพบใครบางคน“สิงห์ล่ะ....”
“โอ๊ย... ไม่เอา กูไม่อยากให้คนมองเยอะ คนทั้งโรงเรียนเลยนะเว้ย!! กูจะมาเข้ากิจกรรมหรือเปล่ายังไม่รู้เลย” เมื่อถูกเสนอชื่อ ห้าวหาญก็โวยลั่น
“มึงไม่ถือ งั้นกูถือนะ กูอยากนั่งข้าง ๆ เดือนว่ะ” วิชิตรกระซิบบอกกับเพื่อน
“ไม่ได้ มึงต้องมานั่งกับกู เวลากูอยากเข้าห้องน้ำจะได้ออกไปเป็นเพื่อนกูได้” ห้าวหาญรีบห้าม เขาไม่อยากถือพานก็จริง แต่ก็ไม่อยากให้ใครถือคู่กับเดือนเต็มเช่นกัน
“งั้นเรื่องคนถือเอาไว้ก่อน เรามาจับฉลากแบ่งกลุ่มทำพานกันดีกว่า เลข1 เป็นพานผู้หญิงเราจะเป็นคนรับผิดชอบ ส่วนเลข 2 จะเป็นพานผู้ชายแจงจิตรับผิดชอบ” เดือนเต็มพยายามตะโกนแจ้งรายละเอียดให้กับเพื่อน ๆ ในห้อง แต่ดูจะไม่มีใครฟังเลยสักคน
“แหกปากอะไรกันนักหนาวะ รำคาญ!! พวกมึงเสียงดังแบบนี้เมื่อไหร่จะประชุมเสร็จ กูอยากไปเล่นตะกร้อจะแย่แล้ว หุบปากสักทีสิวะ!!” เสียงของห้าวหาญดังมากพอที่จะทำให้ทุกคนเกรงกลัวและค่อย ๆ เบาเสียงลง กระทั่งห้องทั้งห้องปราศจากเสียงพูดคุย “อะอีเดือนเมื่อกี้มึงว่าไงนะ”
ห้าวหาญหันไปบอกกับคนที่ยืนเหม่อกอดกระดาษ เดือนเต็มแจ้งรายละเอียดกับเพื่อนอีกรอบและเริ่มการจับฉลากทันที สมาชิกในห้องถูกแบ่งเป็น 2 กลุ่มตามหน้าที่รับผิดชอบ โดยห้าวหาญแอบแลกฉลากกับเกรียงไกรเพื่อให้ได้อยู่กลุ่มของเดือนเต็ม
“กลุ่มเราจะทำพานที่โรงเรียนพรุ่งนี้เช้า เราอยากให้ทุกคนเอาดอกไม้มาด้วยนะ บ้านใครมีใบตองกล้วยตานีมั้ย?”
“บ้านกูมี” แววดาวยกมือตอบ
“งั้นแววเอาใบตองมานะไม่ต้องเอาดอกไม้มา ส่วนพานกับดินเหนียวเราจะจัดการเอง” เมื่อแจ้งทุกอย่างเรียบร้อยก็ถึงเวลากลับบ้าน ตลอดทางเดือนเต็มพูดแต่เรื่องทำพานจนคนปั่นจักรยานเบื่อหน่าย
- ผู้เขียน
