บทที่23
มีคนง้อ NC
"มึงก็ช่วยกูคิดหน่อยสิ-_-"
"จะง้อเมียใช่ไหม"
"แค่จะพาไปพักสมองเฉยๆง้อเง้อะไร-_-"
"ทำไมพี่แม่งปากแข็งจังวะ ผู้หญิงแม่งก็มีความรู้สึกเหมือนกันนะพี่ ลิลินถึงจะดูแก่นๆไปบ้างแต่ผมว่าเธอรักพี่ด้วยความบริสุทธิ์จริงๆ ผมดูสายตาคนออกแม้แต่พี่ผมก็ดูออกว่าพี่คิดอะไร เรื่องที่เที่ยวถ้าเป็นผม ผมไม่รู้แต่ถ้าผมคิดจะง้อแฟนตัวเอง แค่หันหน้าเข้าหากันปรับความเข้าใจกันรู้จักขอโทษผมว่าแค่นี้ก็น่าจะพอแล้ว"
"อืม ขอบใจ"
ไม่น่าไปคุยกับไอ้จิตแพทย์เลยแม่งอ่านใจผมออกอีก ผมลงมาห้องผ่าตัดตั้งใจทำงานแต่สมองกับคิดถึงเธอซะงั้น เด็กดื้อเอ๊ยป่านนี้งอนไปถึงไหนก็ไม่รู้
"คุณหมอสายฟ้าคะพี่ฝากการ์ดงานแต่งไปกับท่านผอ.แล้วนะ"
"ครับ คุณพ่อบอกผมแล้วยินดีด้วยนะครับพี่กิ่ง"
"ขอบคุณมากค่ะ ตอนนี้พี่ท้องได้สามเดือนแล้วแฟนก็อยากให้ลาออก แต่พี่รักงานที่นี่มากที่นี่อบอุ่นเป็นเหมือนครอบครัว พี่ทิ้งทุกคนไปไม
