เมื่อเข้าไปภายในเต็นท์ที่ถูกใช้เป็นสถานพยาบาลชั่วคราว จินเยว่มองเห็นนายทหารที่ได้รับบาดเจ็บสองคนกำลังนอนอยู่บนเตียงพยาบาล แม้จะได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่นายทหารทั้งสองกลับไม่ได้ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดออกมาเลย สิ่งที่เห็นมีเพียงใบหน้าที่ซีดเผือดและดวงตาที่ปิดแน่นมือทั้งสองข้าถูกกำจนเห็นเส้นเลือดปูดโปนขึ้นมา ทำให้รู้ว่าพวกเขาต้องใช้ความอดทนเป็นอย่างมากเพื่อระงับความเจ็บปวดของตนเอง
“รองหัวหน้าทีมช่วยพวกเขาด้วย”
นายทหารที่ได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยรีบเดินเข้ามาขอร้องหัวหน้าทีมฉางเฉินด้วยความร้อนใจเพื่อให้ช่วยเพื่อนของตนเอง ถ้าหากจือจงไม่เข้ามาช่วยเขาไว้คนที่ได้รับบาดเจ็บในตอนนี้อาจจะเป็นเขาก็ได้
“พวกนายไม่ต้องห่วงพวกเขาจะปลอดภัย”
รองหัวหน้าทีมฉางเฉินยกมือตบบ่าให้กำลังใจผู้ใต้บังคับบัญชาและกล่าวเสียงเรียบ ถึงแม้เขาจะไม่มั่นใจว่าจินเยว่จะช่วยรักษาได้หรือไม่แต่ในเวลานี้ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว
จินเ
