หัวหน้าตู้เสบียงมีความยินดีที่จะทำตามจินเยว่ต้องการ จินเยว่จึงจ่ายค่าอาหารจำนวนหนึ่งพันสองร้อยหยวนสำหรับค่าอาหารของทหารที่อยู่บนรถไฟ ซึ่งเป็นค่าอาหารทั้งหมดสี่มื้อต่อคน เพราะพวกเขาต้องเดินทางบนรถไฟเป็นเวลาสองวันกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง
เมื่อจ่ายเงินเรียบร้อยแล้วจินเยว่จึงขอตัว เธอบอกกับทั้งสองคนว่าไม่จำเป็นต้องบอกว่าเธอเป็นคนจ่ายเงินสำหรับอาหารพวกนี้ แค่บอกว่าเป็นการบริการของทางรถไฟก็ได้ ถึงแม้หัวหน้าตู้เสบียงและพนักงานจะไม่เห็นด้วยแต่ก็รับปากจินเยว่
“จิเยว่เธอไปไหนมา”
เจียงจิงที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะอาหารของตู้เสบียงถามจินเยว่ เมื่อเห็นจินเยว่เดินมานั่งเก้าอี้ตรงข้าม
“ฉันไปเข้าห้องน้ำมาคุณสั่งของกินแล้วหรือยัง?”
“ฉันกินอิ่มแล้วและสั่งอาหารใส่กล่องไปให้หนิงซูแล้วด้วย คุณรีบไปสั่งอาหารของคุณมากินจะได้เอาอาหารกลับไปให้หนิงซู”
“ได้ฉันจะไปสั่งอาหารมากิน คุณสามารถกลับไปที่นั่งก่อนฉันได้ถ้ารอน
