31

1404 คำ

ไม่ทันที่เขมมิกาจะได้ทักทายหมอหนุ่มมากไปกว่านี้ เขากลับดึงเธอเข้าไปจูบด้วยความโหยหา พร้อมใช้มือผลักประตูให้ปิดลงอย่างรวดเร็ว โดยที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัวกับการรุกรานกะทันหันเช่นนี้ ธามไทดันร่างเล็กชิดผนังห้อง ก่อนจะจัดการจูบแม่กวางน้อยอย่างหิวกระหาย ยิ่งได้กลิ่นสบู่อ่อนๆ ของเธอยิ่งทำให้เลือดในกายพลุ่งพล่าน วันนี้ ชายหนุ่มใช้ความพยายามตลอดทั้งวันไม่ให้คิดเรื่องเขมมิกา เพื่อมีสติกับการผ่าตัดคนไข้ ทั้งที่ใจอยากกลับไปหาร่างนุ่มนิ่มที่ตนเองหลงใหล คืนนี้จะคิดค่าชดเชยที่เธอทำให้เขาต้องทรมานมาตลอดหนึ่งเดือน และคนอย่างเขาจะเอาคืนให้คุ้มอย่างแน่นอน “ปล่อยก่อนค่ะ เค้กหายใจไม่ออก” เขมมิกาท้วงขึ้นทันทีที่ชายหนุ่มยอมถอนริมฝีปากออก แต่ใช่ว่าเขาจะยอมหยุดง่ายๆ ริมฝีปากร้อนค่อยๆ ไล้เลียไปที่ซอกคอขาวก่อนจะขบเม้มหนักสลับเบา แล้วก็ใช้ลิ้นไล้เลียเพื่อปลอบประโลมอีกรอบ จนคนตัวเล็กรู้สึกอ่อนระทวยกับการกระทำนั้น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม