ธามไทพูดด้วยน้ำเสียงดูถูกหญิงสาวอีกครั้ง ปกติ เขาไม่ใช่คนที่จะพูดจาแบบนี้กับผู้หญิง แต่แม่เด็กตัวแสบทำให้หมั่นไส้เสียจนอดไม่ได้
“หมอธามไม่ต้องทำอะไรหรอกค่ะ แค่ทุกวันนี้ก็ถือว่าหมอเมตตาเค้กมากแล้ว” เขมมิกาพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า เธอไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้มีกิริยาเช่นนี้กับเธอ
“ยังกรุณาไม่พอ ฉันให้เธอเลือกละกันว่าอยากจะทำงานกับฉันต่อหรือว่าอยากไปเป็นเลขาฯ ไอ้หมอวิน เอ๊ะ! หรือว่าอยากลองไปสมัครฝึกงานที่โรงแรมริเวอร์ไหม ดูท่าทางคุณปริญน่าจะสนใจเธออยู่” คุณหมอหนุ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบเสียจนคนฟังเดาอารมณ์ไม่ถูก
“หมอธามหมายความว่าไงคะ จะไล่เค้กให้ไปทำงานกับคนอื่นหรอ” เขมมิกาเอ่ยถามด้วยความร้อนใจ เธอไม่ได้อยากทำงานกับใคร เพราะคนเดียวที่อยากใกล้ชิดมากที่สุดก็คือเขา
“ไม่ดีหรือไง จะได้สมกับที่เธอต้องการไงล่ะ” ธามไทเลิกคิ้วถามหญิงสาว เพราะเขาอุตส่าห์เปิดช่องทางให้เธอได้แสดงความเป็นตัวเองออกมาแ
