หลายวันต่อมา...
รินลดากลับมาเรียนแล้ว เธอเข้ามาอยู่ในหอพักของมหา’ลัยพร้อมกับได้ทุนการศึกษาเล่าเรียนจากกองทุนของคณะ ซึ่งเป็นความช่วยเหลือจากอาจารย์ที่ปรึกษา
“อาจารย์ปุณณ์ดีกับแกมากเลยอะ” เสียงเพื่อนสาวดังขึ้น เมื่อเห็นเอกสารขอทุนของรินลดาที่สาวเจ้ากำลังเปิดอ่านพอดี
“นั่นสิ เขาเป็นคนดีมากเลย” เธอว่าเสียงอ่อน อมยิ้มเล็กน้อยด้วยความรู้สึกดี
“จริง แถมยังเก่งอีกด้วย โอ๊ะ...พูดถึงก็มาเลย” ทุกคนต่างเงียบเมื่ออาจารย์หนุ่มเดินเข้ามาในห้องเลกเชอร์ เขามีโน้ตบุ๊กอยู่ในมือ
“สวัสดีครับนักศึกษา” มาถึงก็คว้าไมค์พูดเป็นสิ่งแรก ชุดกาวน์ยาวที่สวมทับเสื้อเชิ้ตสีขาวอยู่นั้นทำให้เขาดูดีมากขึ้นเป็นเท่าตัว “เดี๋ยวผมบรรยายสักสามสิบนาทีแล้วเราเข้าแล็บกันเลยนะครับ”
...ทุกคนร้องโอดครวญเล็กน้อย เพราะถ้าบรรยายน้อยแบบนี้เข้าไปในห้องแล็บคงต้องคิดกันหัวหมุน วางแพลนแล็บไม่ถูกกันเลยทีเดียว
“มีใครมีคำถามอะไรไห
