“กล้ามากนะที่ทำกับเฮียแบบนี้!” อังค์กูณฑ์เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยียบแต่แววตากลับเกรี้ยวกราด สองเท้าก้าวเดินไปยังคนตัวเล็ก ที่ผ่านมาเขาคงใจดีกับเธอเกินไปสินะ ถึงกล้าทำอะไรไม่คิดจะไว้หน้าเขาบ้างเลย
“จะทำอะไร อื้อ เฮีย...” ไพลินถอยกรูดเข้าไปชิดกับผนังห้อง ก่อนจะถูกเขาคว้าข้อมือไว้แล้วดึงกระชากอย่างแรง ส่งผลให้ใบหน้าของเธอคะมำเข้าที่แผงอกแกร่งโดยไม่ทันตั้งตัว
“น้องลินไม่น่ารักกับเฮียแบบนี้ต้องโดนทำโทษให้เข็ดหลาบ”
“ไม่เอา!” เธอเอ่ยเสียงสั่นด้วยความตกใจกลัว สองมือน้อยถูกพันธนาการด้วยกุญแจข้อมืออันเดียวกันกับที่เธอเอาไปล็อคเขาติดไว้กับเบาะ ก่อนจะถูกอุ้มพาดบ่าไปยังห้องนอนซึ่งอยู่ติดกับห้องทำงาน ห้องที่เธอกับเขาเคยเล่นบทรักสุดเร่าร้อนในคืนนั้น
พรึ่บ!
อังค์กูณฑ์โยนร่างเล็กลงบนเตียงกว้างอย่างไม่แรงนัก ก่อนจะเดินงุ่นง่านหาของบางอย่างในลิ้นชัก เขาจำได้ว่าเก็บมันไว้ในนั้น เพียงไม่นานเขาก็หาเจอ มัน
