27 ไม่เก็บมาคิด

1802 คำ

ฉันลืมตาตื่นในเช้าวันใหม่ ตอนนี้เวลา 10 โมงเช้า เมื่อคืนกว่าฉันจะได้นอน ก็เกือบตี 5 ฉันจับแขนของพี่ทิวออกจากเต้านมแล้วลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำ สภาพของฉันเละกว่าเมื่อวันวานมาก รอยดูดตามหน้าอก หน้าท้องเต็มไปหมด มันคงทำให้ฉันรู้สึกดีกว่านี้ถ้าเขาทำเสร็จแล้วออกจากห้องไป ไม่มานอนข้างกายให้ฉันสร้างความคุ้นชินผิด ๆ กับตัวเอง น้ำตาที่กักเก็บไว้ไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ฉันทรุดตัวนั่งกับพื้นแล้วร้องไห้ ชีวิตฉันมันทำได้เท่านี้จริง ๆ สินะ ร้องไห้และร้องไห้ ถ้าเทียบเวลาชีวิต ตอนที่มีความสุขที่สุดคงเป็นช่วงที่เคยคบกับเขา และมีพ่ออยู่ด้วย หลังจากที่รู้ว่าพ่อป่วย ความสุขของฉันก็หายไปตลอดกาล ร้องไห้อยู่สักพักจึงลุกมาอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน ฉันออกมาจากห้องน้ำร่างหนาที่นอนอยู่บนเตียงก็หายไปแล้ว ก็ถูกแล้วที่เขาจะหายไป ความจริงเขาควรไปอยู่ในที่ของเขาตั้งแต่ทำเสร็จแล้ว ฉันแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่มิดชิดและลงมาหาข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม