22 ก็แค่…

1870 คำ

[TIW TALK] “เมื่อไหร่จะมีหลานสักที นี่มี้รอนานแล้วนะ ไม่มีวี่แววบ้างเลยเหรอ” เสียงมี้อ้ายคนสวยของป๊าเสือครับ วันนี้ออดอ้อนให้ผมพาลูกสะใภ้มาหาที่บ้าน ไม่มาก็จะดูใจดำเกินไป เพราะมี้บอกว่าตัวเองป่วย ไม่ค่อยสบาย ความดันขึ้น ตรวจเจอเบาหวาน หวังว่าลูกชายสุดที่รักเพียงคนเดียวจะพาลูกสะใภ้มาปลอบมาให้กำลังใจ แล้วผมก็มา ผมอาจจะลืมไปว่ามี้เคยเป็นนางเอกระดับต้น ๆ ของประเทศ ด้วยเพราะความเป็นห่วงร่วมด้วยมั้งครับ ทำให้ผมต้องยอมมา ซึ่งมี้ดูปกติดีเชียวล่ะ ซ้ำยังมีชีวิตชีวามากด้วย “มี้ฮะ ทิวกับน้องเพิ่งแต่งกันไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ ลูกนะครับ ไม่ใช่ข้าวราดแกงจะได้สั่งเอา สั่งเอาว่าต้องการแบบไหน” ผมพูดติดตลก แต่ดูแล้วมี้จะไม่ตลกด้วย “มี้ก็แก่เข้าไปทุกวัน คนอื่นเขาได้อุ้มหลานกันหมดแล้ว แต่ดูมี้สิ ลูกชายใกล้จะ 30 เต็มที เป็นพี่ใหญ่ของบ้าน แต่ไม่มีหลานมาให้มี้อุ้ม พี่ทิวไม่สงสารมี้กับป๊าเสือบ้างเหรอลูก” งานน้ำตา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม