[TIW TALK]
“วันนี้ค้างที่นี่ แล้วกะทิจะมีข้าวกินมั้ยคะ วิวให้ไว้ก็จริง แต่กะทิกินจุ ป่านนี้หมดแล้วแน่เลย” จะอะไรนักหนากับไอ้น่าเกลียดนั่น
“อดสักวันมันคงไม่ตายหรอก” ผมตอบอย่างไม่ใส่ใจ ตอนนี้ควรใส่ใจแขกในงานก่อนไหม
“ค่ะ แต่พุงคงแบนแน่เลย” ค่ะแล้วยังจะมีแต่
“พี่สะใภ้สวยจริง ๆ เลยครับ น่ารักมากเลย” ผมและเจ้าสาวเดินมาที่โต๊ะของแขก ความจริงก็ญาติกัน ไม่รู้ทำไมต้องทำให้ยุ่งยากกันด้วย
“เอาพองาม” ลุงภพปรามลูกชายคนเล็กที่เกินหน้าเกินตา ซึ่งผมเห็นด้วย นาฟมันเกินไป
“ป้าวิวขาสวยจริง ๆ ค่ะ น้องชอบ น้องขอได้มั้ยคะลุงทิวขา”
“คนนี้ของลุงทิวขาน่ะสิ ถ้าน้องอยากได้ต้องจ่ายหนักมาก ๆ นะคะ” ผมย่อตัวอุ้มนาฬิกาขึ้นมากอดหอม
“ขี้หวงจังค่ะ แต่น้องยอมลุงทิวขาก็ได้ เพราะลุงทิวขาเจอก่อน”
“ดื่มหน่อยครับพี่สะใภ้”
“นาฟ…” ผมเอ่ยปราม
“นิดเดียวน่าเฮีย วันนี้งานแต่งนะ ให้พี่สะใภ้คลายเครียดบ้าง” เจ้าสาวของผมเวลาแอลกอ
