มหาวิทยาลัย
และทุกอย่างก็เป็นไปตามคาดวันนี้มีนักเรียนหายใจหอบหมดสติที่โรงอาหาร พระรามเลยรีบจับคุณหนูขึ้นไปนั่งบนรถ ก่อนจะสวมแมสแล้วเดินไปดูให้เห็นกับตา อาการเหมือนคนเป็นโรคหอบตอนนี้ไม่มีใครกล้าเข้าไปช่วย ผมจึงแอบถ่ายคลิปเก็บไว้ การที่เห็นคนป่วยกำลังจะขาดใจตายต่อหน้าต่อตามันเป็นสิ่งที่บีบหัวใจผมมากๆ แต่ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ได้เลยเมื่อรถพยาบาลมารับตัวผู้ป่วยไปผมก็รีบพาคุณหนูกลับมาบ้านทันที
“คุณหนูผมโดนหมอคิมเรียกตัวไปสอบถามเรื่องเมื่อกี้ เดี๋ยวผมมานะครับ”
“อืม”
เย็นชากับผมเกินไปหรือเปล่า ผมรีบเดินมาบ้านหมอคิมจากนั้นก็เปิดคลิปที่ถ่ายมาให้หมอคิมและไอ้กันดู
“เดี๋ยวกูจะไปเอาตัวอย่างเลือดมาเอง มึงอยู่ช่วยหมอคิมที่นี่แหละ”
“ไอ้รามมึงต้องใจเย็นนะ ถ้าท่านไครู้มึงอาจจะซวยได้”
“ตอนนี้สิ่งที่สำคัญคือเรื่องไวรัส ถ้าท่านไคจะห้ามกู กูก็คงต้องทำ ชีวิตคนสำคัญกว่าตอนนี้ช้าไม่ได้แล้วไม่รู้ว่าไอ้ไวรั
