อีกด้านหนึ่ง...
วิลล์กลับมาบ้านในสภาพใบหน้าแดงก่ำ ขณะที่ศรีภรรยาของเขามีใบหน้าบูดบึ้งไม่พอใจ ไม่อยากจะเชื่อว่าชายหนุ่มในวัยสามสิบเอ็ดปีจะมีสภาพเช่นนี้
หญิงสาวส่ายศีรษะเบา ๆก่อนจะยื่นมือไปกุมใบหน้าคมสันที่สัปหงกอยู่หน้ารถขึ้นมา “วิลล์...ไหวหรือเปล่า” ทว่ากลับถูกพ่อตัวดียื่นใบหน้าไปจุมพิตเบา ๆที่ริมฝีปากของเธอ
“ไม่โกรธนะครับ”
พรึ่บ!
แกร็ก!
ชายหนุ่มไม่รอให้อีกฝ่ายโวยวายใส่เขา วิลล์เปิดประตูออกจากรถก่อนจะก้าวขายาว ๆเพื่อหนีเธอเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ แต่แล้วพอก้าวขาเข้าไปนั้น
กึก!
“ตื่นเช้าจังเลยครับ” ใบหน้านิ่งเรียบของคุณอาของเขาทำให้วิลล์ยิ้มแหย่ ๆออกมา ชายหนุ่มเดินเข้าไปใกล้ท่านที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ในห้องรับแขกด้วยความรู้สึกผิด
“ออกไปหามันมา?” มันที่คุณอาของเขาหมายถึงคงหมายถึงอิทธ์ ซึ่งดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่พอใจเอามาก ๆ
“เอ่อ...”
“เอาเงินให้มัน?”
“ไม่ได้เอาให้ครับ แค่เลี้ยงเ
