บทที่ 14

1632 คำ

Chapter 14 เช้าวันต่อมา~ เพี๊ยะ! "ไอ้บ้าทิวาเอ่ยย!! " ตบหัวตัวเองเพื่อเรียกสติ "มึงทำบ้าอะไรลงไปวะ" พอเรียกสติตัวเองกลับคืนมาแล้วชายหนุ่มก็มองซ้ายมองขวา "ไปไหนแล้ว" มองไม่เห็นเธออยู่ในห้อง เขาก็ลุกไปอาบน้ำ พออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เดินลงมาข้างล่าง "อ้าวพี่ทิวอยู่บ้านเหรอ" "สายโด่งขนาดนี้เพิ่งลงมา ไม่ไปเรียนหรือไง" "วันนี้ปวดหัว ไม่ไปหรอก" "ทำไมกลิ่นละมุดหึ่งขนาดนี้" "ดื่มกับเพื่อนนิดหน่อย แล้วแม่ล่ะ" "ออกไปกับเมียแก" "ไปไหนกัน" "พี่ไม่ได้ถาม" "แล้วทำไมพี่ไม่ถาม" "อ้าว.. ไอ้นี่...ทีแกอยู่ห้องเดียวกัน ทำไมไม่รู้ล่ะ" ห้องคณบดี.. "ตามนี้เลยนะอาจารย์" "ได้ครับคุณหญิง" ตอนนี้ธิมาภรณ์เข้ามาคุยกับคณบดีในห้องของคณบดีในมหาวิทยาลัย..นางเข้ามาคุยเรื่องวันผ่าตัดเพราะปลายฝนอาจจะได้พักฟื้นนานหน่อย "สวัสดีค่ะคุณหญิง" อาจารย์รุ่งฤดีกลับมาที่ห้องพักก็เจอกับคุณหญิงธิมาภรณ์ รุ่งฤดีเป็น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม