ตอนที่ 1
1503 คำ
ไลบารี่บาร์ เวลา 21.00 น.
“พากูมาซะไกลเลยนะมึง” บาร์สไตล์วินเทจมีดนตรีสดแสดงเพลงรักทั่วไปตามประสาวัยรุ่นทั่วไป
“เอ้า! ก็เมียอยากมานี่หว่า” เมียชอบก็ต้องมาดิ
“แล้วเมื่อไรจะมาวะ?” สามทุ่มแล้วเวลากูมีค่านะเว้ย
“ไอ้เสี่ยฮายมึงแม่งรอไม่เป็นไงว่ะ!” เอมส่ายหน้าเอือมระอากับเพื่อนขี้บ่น
“กว่าจะมากูไม่เมาก่อนเหรอ?”
“โน้นมาแล้ว! ที่รักทางนี้ครับ!” เอมโบกมือเรียกคนรักที่พาเพื่อนสนิทคนสวยมาด้วย
“เสี่ยฮายสวัสดีค่ะ” ดิวก้มหน้าไหว้ทักทายก่อนจะแนะนำเพื่อนให้รู้จัก
“นี่ไอติมเพื่อนหนูเอง ไอติมนี่พี่เอมแฟนฉันกับเสี่ยฮาย”
“สวัสดีค่ะ ขอโทษที่มาช้านะพอดีแวะเอากระเป๋าไปเก็บที่คอนโดก่อน” เธอบอกอย่างเกรงใจคนรอเพราะมาช้าตั้งครึ่งชั่วโมงเชียวนะเขาไม่ด่าก็ดีแล้ว
ถ้าสวยจนแทบหยุดหายใจแบบก็ให้อภัยครับ!
ไอติมนั่งข้างเพื่อนสนิทฟังเพลงสนุกพร้อมกับคุยเล็กน้อยทั่วไปเพราะพึ่งกลับมาจากเที่ยวนิวซีแลนด์ โดยไม่รู้เลยว่ามีหนึ่งสายตาแอบมองเงียบๆ จิบเหล้าพลางมองเธอพลางผลออกมาคือยิ้มแบบไม่รู้ตัวเลย น่ารักคำนี้ใช้ได้ไหมนะ? เสี่ยฮายมองผ่านแก้วเหล้าอยากจะขยับเปลี่ยนที่นั่งแต่คงจะเร็วไปเดี๋ยวจะตกใจหมด แต่พอเธอหันมาคุยด้วยใจเต้นแรงจังวะ! เขาเอ๋อแดกในนาทีนั้นกว่าจะหาเสียงตัวเองเจอเพื่อนแม่งหัวเราะแล้ว
เชี้ย!!! เกิดมายี่สิบเก้าปีพึ่งเคยเสียอาการ
กูจะรับมือไงวะเนี่ย?
“มาเที่ยวคนเดียวคนที่บ้านไม่ห่วงเหรอครับ?” หาความเถื่อนไม่เจอเลยทำไมมันเป็นไปได้ขนาดนี้
อย่ายิ้มนะ อย่า...ยิ้ม
รู้บ้างไหมหนูหัวใจเสี่ยจะหลุดออกมาแล้ว!!
“อยู่คนเดียวค่ะพ่อแม่อยู่ขอนแก่น” เธอเป็นคนขอนแก่นที่ไปมาระหว่างกรุงเทพเพราะต้องเรียน
“อ่อ แล้วแฟนไม่ห่วงเหรอมากินเหล้าดึกๆแบบนี้” เขาถามลึกมากขึ้น ใจลุ้นระทึกยิ่งกว่าลุ้นหวยอีก
“โสดค่ะ! เนื้อคู่น่าจะยังไม่เกิด” เธอพูดติดตลกก่อนจะหัวเราะเบาๆมองเสี่ยฮายเพื่อนสนิทของแฟนเพื่อน เธอไม่ค่อยเที่ยวกลางคืน เวลาส่วนใหญ่จะคลุกตัวอยู่คอนโดอ่านหนังหรือไม่ก็วาดรูปแล้วตอนนี้กำลังจะหัดเล่นกีต้าร์ต่อ
“ไม่น่าเชื่อนะ” เหี้ยยยยยยย…อยากได้มานอนกอดจังวะ
ไม่มีเจ้าของงั้นเหรอแบบนี้มีสิทธิ์ใช่ป่ะ? ยิ้มเก่งไม่พอยังพูดเพราะอีกแบบนี้ฮายชอบ! เอาไงวะดีอยากได้แต่จะขอเบอร์เพื่อนแม่งอยู่อีก เอาไงดีเนี่ยน่ารักขนาดนี้ปล่อยไปเสียดายแย่!
เธอบอกว่าเนื้อคู่ยังไม่เกิดคงไม่ใช่แล้ววะ
นี่ไง! เสี่ยฮายเนื้อคู่หนูไงครับ!
“เสี่ยฮายละคะมีแฟนไหม? อืม…หน้าตาดีแบบนี้มีแล้วแน่เลยใช่ไหมคะ?” เธอยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขารู้สึกว่าเขาหล่อจริงๆ
“ไม่มีครับ โสดสนิทเลย” ทำแบบนี้กะเอาเสี่ยตายตรงนี้เลยใช่ไหมหนู?
“น่าเสียดายจัง!” เธอหยิบเหล้ามาดื่มรู้สึกว่ามึนบ้างแล้ว
เมาแล้วเหรอวะ? ดื่มเหล้าไปนิดเดียวแก้มแดงขึ้นมาเชียวสงสัยจะคออ่อนมาก แต่ว่าตาเยิ้มแบบนี้น่ารักไปอีกแบบนะ เขาพยายามไม่ให้เพื่อนรู้ว่าสนใจผู้หญิงตรงหน้าแต่มันเหมือนรู้นะถึงได้เอาเบอร์กับไลน์ส่งมาให้แบบลับๆชนิดที่แฟนมันยังไม่รู้เลยแถมมาขยิบตาให้อีก
เชี้ย! กูไม่เนียนพอเหรอ?
ถ้าเป็นไอติมเดี๋ยวเถอะพ่อจะแดกแม่งไม่ให้เหลือซากเลย! ดูก็รู้ว่ารสชาติน่าจะหวานเย็นจนติดใจแน่นอน แม่งแค่คิดก็อยากดึงเข้ามาจูบสักทีแล้ว!
ใจเย็นไว้ก่อนไอ้ฮาย!
“แกนี่เมาง่ายตลอดเลยนะ” ดิวบ่นเบาๆแต่ก็รู้ว่าเพื่อนไม่ใช่สายนี้
“ดื่มล่าสุดปีที่แล้วนี่เองนะ” ตอนงานแต่งพี่ชายก็เมาหนักมากแต่ก็โชคดีที่อยู่บ้านเลยไม่เป็นไร เธอหันมากินอาหารตรงหน้าดีกว่าเพราะถ้าดื่มมากกว่านี้คงดูแลตัวเองไม่ได้แน่นอน
“พี่ชายแกเปิดร้านเหล้าไม่ใช่เหรอ?”
“อื้ม แต่ฉันไม่ดื่มไงแปลกเหรอ?”
“ก็นิดหน่อย!”
“เมาแล้วน่ารักจังวะ!” เธอทำใจเขาสั่นไปกี่รอบแล้วรู้ตัวบ้างไหมห่ะ
“ก็รักสิคะ…ล้อเล่นนะ!”
"..." กูจะบ้าตาย! เล่นแบบนี้ไม่ดีนะหนูเพราะเสี่ยคิดจริงนะเว้ย แล้วแม่งยิ้มเก่งจังวะเนี่ยอีกนิดเดียวจะหัวใจวายแล้ว เด็กบ้าอะไรไม่น่ารักชิบหายเลย! เขาต้องเก็บอารมณ์แต่แบบมันก็หลุดยิ้มออกมาไม่หยุดจนชักจะสงสารตัวเองแล้วนะ
หนูกะเอาเสี่ยตายตั้งแต่คืนแรกที่เจอกันเลยเหรอครับ?
มันนานเท่าไรแล้ววะที่ไม่มีความรู้สึกแบบนี้
“กลับก่อนนะดิวเสี่ยฮายพี่เอม”
“กลับแล้ว?” WTF!!
“ค่ะ นี่เที่ยงคืนแล้วนะ”
“ไปส่งไหม? เมาแล้วขับรถน่าเป็นห่วง” อันนี้เป็นห่วงจริงๆไม่ได้จะคิดทำอะไรเลยจริงๆแต่ถ้าได้หอมแก้มสักนิดก็คงดี!
“แล้วรถของหนูละจะเอาไว้ไหนถ้าเสี่ยฮายไปส่ง?” เพื่อนกลับพร้อมแฟน แต่เธอขับรถเองคิดว่าไหวนะแต่ถ้าเจอด่านตรวจแอลกอฮอร์คือจบทุกอย่าง
“ไว้นี่แหละเดี๋ยวให้คนมาเอาไปให้ เสี่ยไปส่งนะหนูเมาแล้ว” ตอนนี้เพื่อนไปกับเมียแล้วไงเหมือนว่ามันเปิดโอกาสให้เขางั้นแหละ อีกอย่างตอนนี้ดิวก็เมาแล้วเหมือนกันน่าจะหนักกว่าคนตรงหน้าด้วยซ้ำ
“ไม่เป็นไรจริงๆค่ะเสี่ยฮาย หนูดีขึ้นมากแล้ว” เธอหมุนตัวจะกลับจะแต่ข้อมือถูกคว้าเอาไว้
“ไอติมเสี่ยจะเจอหนูที่ไหนได้บ้าง?” จะจีบครับ ณ จุดนี้คือยอมทุกอย่างเเล้ว
“อืม…พรุ่งนี้หนูจะไปซื้อกีต้าร์ เสี่ยฮายพอจะช่วยเลือกได้ไหมคะ?” เธอมันสายติสท์แบบนี้ไง
“ให้สอนเล่นด้วยไหมเสี่ยเป็นครูที่ดีนะครับ?”
“ค่าสอนแพงรึเปล่าคะ?”
“เลี้ยงข้าวสักมื้อแพงไปไหม?” นี่เขาจะให้หญิงเลี้ยงข้าวไอ้เสี่ยฮายมึงแบบ!!!
“ได้สิคะ งั้นหนูกลับก่อนนะ” เขายังไม่ยอมปล่อยมือเธอเลย
“อันที่จริงมีร้านข้าวต้มอร่อยอยู่แถวนี้ ไปกินกับเสี่ยไหม?” นาทีนี้ยื้ออย่างเดียวเลยละ
“ดึกแล้วค่ะ ฝันดีนะ พรุ่งนี้ถ้าอยากเจอก็ที่ร้านเครื่องดนตรีใกล้มอ.นะ” เธอแกะมือออกมาเองแล้วเดินไปที่รถก่อนจะหันกลับมามองเขาครู่หนึ่งแล้วเข้าไปในรถขับออกจากบาร์กลับคอนโดไปพักผ่อน
“พรุ่งนี้เหรอวะ?” จีบไงวะเนี่ยเกิดมาแทบไม่เคยเข้าหาผู้หญิงก่อนเลย
“ฝันดีนะไอติม” เขาเดินกลับไปขึ้นรถขับกลับบ้านที่ไกลพอสมควรแต่สถานการณ์ตอนนี้คือถนนโล่งเลยขับได้ไวมาก
เสี่ยฮายนอนบนเตียงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โทรอย่างหนักใจไม่กล้าจะโทรไปหา แต่ถ้าไม่โทรไปแล้วเมื่อไรจะได้คุยกันละวะ ที่ผ่านมาเขาไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ นิสัยจริงๆคือดุแล้วบางครั้งยังเถื่อนอีกด้วย แต่กับไอติมเกือบทุกคำจะลงท้ายด้วยครับ คุยกับแม่ยังไม่เพราะแบบนี้เลย! คืนนี้เขานอนไม่หลับไง มันคิดถึงจนต้องนอนพลิกไปมา ลุกไปเข้าห้องน้ำ เดินรอบห้องไปสองครั้งรอบแล้วก็ไม่ง่วงเลยสักนิด
กูดีดไรเนี่ย?
สุดท้ายทางเดียวคือกดเบอร์โทรไปหาเลย
[ใครคะ?] เสียงหวานชิบหาย!!
“เสี่ยฮายเองครับ ถึงคอนโดยังเป็นห่วงน่ะเลยโทรหา” นี่เขาพูดตรงไป๊!
[ถึงแล้วค่ะ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะ]
“ฝันดีนะครับไอติม”
[เสี่ยฮายฝันถึงหนูบ้างนะ]
พูดแบบนี้คือกูตายครับ!
ตุบ!
โทรศัพท์ร่วงลงจากมือ ตัวเขาล้มนอนบนเตียงใจเต้นแรงผิดปรกติแบบนี้เรียกอะไรวะ จะว่าไปตั้งแต่เจอไอติมหัวใจแม่งก็เหมือนถูกกระตุ้นให้เต้นแรงตลอดเวลา เด็กอะไรหยอดเก่งจัง! แต่ดูแล้วน่าจะชอบหยอดแต่คงไม่เอาหรอก คือเฟรนลี้ไปแล้วนะหนู เสี่ยคิดเกินไปแล้ว! เขาหยิบโทรศัพท์มาวางสายรู้สึกว่าถ้าคุยนานกว่านี้หัวใจคงหยุดเต้นแล้วตายอนาถแน่นอน
หนูต้องรับผิดชอบเสี่ยนะ!
- ผู้เขียน
