“ผมคงไม่สามารถเปิดรับใครเข้ามา เพราะในหัวใจของผมมีคุณอยู่แล้วพัชชี่”
พีออร์ใช้สองมือประคองใบหน้าของฉันเอาไว้แล้วก้มลงมาจ้องตาฉัน จนหน้าผากของเราสองคนติดกัน
“ได้โปรดเปิดหัวใจรับผมเถิดนะพัช... ให้โอกาสเราสองคนได้รักกัน ให้โอกาสผมได้พิสูจน์ความจริงใจที่มีต่อคุณ”
หัวใจของฉันอ่อนลงยวบยาบ พอๆกับร่างกายที่โดนเขากอดรัดจนแน่นเหมือนกลัวจะสูญเสียฉันไป พีออร์ทำให้ฉันสับสนคิดอะไรไม่ออกกับสถานการณ์ตอนนี้
สิ่งที่ฉันพอจะทำได้ คือการปล่อยกายใจไปกับสัมผัสและจูบเว้าวอนอ่อนหวานของพีออร์ เขาจูบหลอกล่อจนฉันหลงลืมสิ้นทุกสิ่งอย่าง ลืมไปว่าต้องเข้มแข็งกับความสัมพันธ์ของเราสองคนให้มาก
กระโปรงทรงเอผ้าชีฟองถูกปลดตะขอและหลุดร่วงลงพื้นตามด้วยเสื้อผ้าชิ้นอื่นๆ ด้วยฝีมือของพีออร์ เขามือเบา ว่องไวมากเหลือเกิน
จนฉันที่หลงเพริดอยู่กับรสจูบแสนหวาน รู้สึกตัวอีกครั้งก็เมื่อแผ่นหลังเปล่าเปลือยสัมผัสกับโซฟาหนังตัวใหญ่ ตอนท
