บทที่7.มัดจำ

566 คำ
กรี๊ดดด...นาราพยายามส่งเสียงร้อง เผื่อคนข้างนอกจะได้ยินเสียงเธอ แต่ก็เปล่าเลย ยิ่งร้อง เธอก็เริ่มหมดแรง เห็นว่าการใช้ไม้แข็งแบบนี้ ไม่สำเร็จ เธอจึงพยามค่อยๆพูด เผื่อคนที่จับเธอจะเห็นใจบ้าง ..ปล่อยนารานะคะ นาราเจ็บค่ะ ถ้าพี่ไม่ปล่อยล่ะ นาราจะทำไม นาราเจ็บค่ะ พี่นอนทับนาราแบบนี้ ใครมาเห็นเข้า จะเข้าใจผิดนะคะ นาราเป็นผู้หญิงค่ะ ข้อนี้ ก้องภพ ลืมนึกไปเลย เพราะมัวแต่หึงเธอจนหน้ามืด จากที่เขาเห็นหนุ่มๆแวะเวียนมาจับมือเธอ หลังจากที่ร้องเพลงเสร็จ พี่ปล่อยก็ได้ครับ หลังจากที่ก้องภพ เริ่มคลายตัวออกจากการนอนทับตัวนารา จากการเรียนสายดำ วิชาเทควันโด จึงถีบเต็มแรงไปที่ต้นขาก้องภพ แต่ก็ไม่สะทกสะท้านอะไรเลย เพราะก้องภพเป็นคนรูปร่างสูงโปร่ง และแข็งแรง เพราะจากการออกกำลังกายทุกวัน โอ้ยยย... ถีบพี่หรอนารา จากที่ตะเกียกตะกายทั้งคู่ แสงที่ลอดผ่านกระจก ทำให้นารา ได้เห็นหน้าตา คนที่อุ้มเธอมา คุณก้องภพ ใช่ครับ พี่เอง แต่ระหว่างนั้นเธอก็พยามหนี แต่ก็ไม่ทัน ก้องภพ คว้ามือเธอได้ แล้วเหวี่ยงเธอเข้าหาตัวเอง ชิดกับผนังอีกรอบ หยุดนะ คุณก้องภพ พี่ไม่หยุด ถ้าไม่หยุด นาราจะร้องให้คนช่วยนะ ช่วยยยย....ยย..ด้วย...ยยย อุ๊บ !!!! ไม่ทันได้เปล่งเสียง ก้องภพ ก็ปิดปากเธอ อุ๊บบบบบบ... แล้วคลายปากออก เพื่อที่จะให้เธอ ได้หายใจบ้าง แล้วก็ ปิดปากเธอ อีกครั้ง อืออ ฮือ เสียงอื้ออึง ในลำคอ และมือ พยามตีเขาให้ออกจากการถูกรัดกุม เขาถอนปากออก อีกครั้ง เพื่อที่จะให้หายใจ เสียงหอบ ฮือออ ฮือ เป็นจังหวะบ่งบอกว่าเธอเหนื่อย ก้องภพ เห็นภาพนี้ ยิ่งพอใจ จึงพยามจะปิดปากเธออีกครั้ง หยุดนะคะ คุณก้องภพ นาราหายใจไม่ออกค่ะ ก้องภพ ถึงกับกลั้นหัวเราะ ไม่อยู่ หัวเราะอะไรคะ เปล่าครับ นาราน่ารัก มากเลย รู้ตัวมั้ยครับ ปล่อยนารา ได้แล้วค่ะ นาราเจ็บตัว ไปหมดแล้วค่ะ พี่ชอบนารา นะครับ ค่ะ นารารู้แล้วค่ะ คุณก้องภพ ปล่อยนารานะคะ เพื่อนๆนารารอยู่ค่ะ เรียกพี่ว่า พี่ภพ แล้วพี่จะปล่อย ค่ะ พี่ภพ หลังจากที่นาราได้ใช้ไม้อ่อน กับก้องภพ ทำให้เขา ปล่อยตัวเธออกมา แต่ไม่รู้เลยว่า เธอเดินออกมาพร้อมกับร้องให้น้ำตาอาบแก้มเต็มไปหมด และรีบออกไปขึ้นรถทันที ... เธอทำใจยากมาก เพราะเขาขโมยจูบแรกเธอไป เมื่อมาถึงบ้าน เธอก็รีบขึ้นไปทำความสะอาดตัวเอง ขัดๆ ถูๆ จนเป็นรอยผื่นแดงเต็มตัวไปหมด Gwalla Gwalla. เสียงเรียกเข้าจาก เพื่อนที่โทรมาด้วยความเป็นห่วง นารา เธอกลับบ้านแล้วใช่มั้ย อ่อๆๆ พอดีไม่สบาย น่ะ เลยรีบกลับ พวกเราเป็นห่วงนะ พักผ่อนนะ นี่เธอ ฉันเจอคุณก้องภพด้วยล่ะ แต่เหมือนเค้าจะกลับแล้วนะเขาทำท่ารีบร้อนแล้วออกไปเลย เอาเป็นว่าเธอพักผ่อนมากๆนะ .. จ้า ..บายนะ ..
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม