หลังจากวันนั้นผมก็นอนกอดหนูหน่อยทุกวัน ไปไหนตัวติดกันทุกวันเพราะผมไม่ไหวจริงๆ แต่ผมแปลกใจที่อยู่ๆเฮียตฤณก็โทรศัพท์มาบอกว่าขอพาหนูหน่อยไปอยู่ด้วย ถึงผมจะเกรงใจเฮียเขาแต่ถ้าให้เธอไปผมก็ไม่ยอมเหมือนกันแหละ
ตู๊ดดดดดดดดดดดด
พูดถึงปุ๊ปก็โทรมาปั๊บเลยแล้วผมก็แถยังไงต่ออีก
ดีเนี้ย เอากดรับสายด้วยความจำใจไม่งั้นก็บุกมาหาที่บ้านนะสิผมไม่เสี่ยงสู้กับมาเฟียหรอกนะ
"ครับเฮียตฤณ"
(ว่าไงทินกร จะส่งหนูหน่อยให้เฮียได้ยัง เมียเฮียเริ่มถามเยอะแล้วนะไม่อยากทะเลาะกันแล้ว)
ผมถอนหายใจออกมาเบาๆ คือผมก็เข้าใจเฮียตฤณนะแต่ผมยังคืนให้ตอนนี้ไม่ได้ไง
"ผมขอเวลาอีกหน่อยนะเฮีย "
(ให้ได้อีกแค่สองวัน นายต้องพาหนูหน่อยมาคืนพี่เขา เข้าใจเฮียใช่ไหม)
"ครับเฮียตฤณ"
เฮียตฤณวางสายไปแล้วแต่ผมเนี้ยสิคิดหนักเลยทีนี้ ไม่รู้จะดึงเกมต่อไปยังไงดี ปวดหัววะผมวางโทรศัพท์ทิ้งไว้ก่อนจะเอนกายลงตรงโซฟา ไม่ไหวแหะขอนอนพักสักแปปแล้วกัน
ต
