EP.41

1861 คำ

"ทำไมลงไปนานขนาดนั้น มีอะไรรึเปล่า" ท่าทางร้อนใจของคนถาม ขณะที่ดวงตากลมประสานเข้ากับมือหนาที่ปลดสายรัดนิรภัยออกจากลำตัว ซาเฟียร์ปลดปล่อยรอยยิ้มให้หลุดออกมาทันที "เปล่าค่ะ พอดีว่าหนูไม่มีเงินสดก็เลยโอนจ่ายมันเลยนานไปหน่อย" คิ้วดกเข้มไม่ได้คลายออกจากกัน การโอนจ่ายหรือสแกนจ่ายค่าสินค้ามันไม่ได้ใช้เวลานานขนาดนั้น! "มีอะไรหรือเปล่า หรือคนขายพูดอะไรเธอ" แว๊บหนึ่งที่หนุ่มหล่อปรายสายตาไปยังร้านขายยาอีกครั้ง ท่าทางคล้ายกับเฮียซานย์ในตอนที่ไม่พอใจในเวลาที่รู้ว่ามีใครสักคนมาทำให้เธอรู้สึกแย่และไม่โอเคมันทำให้คนตัวเล็กใจชื้นขึ้นมาบ้าง "เป็นห่วงหนูเหรอคะ กลัวว่าจะมีใครมาพูดอะไรจนทำให้หนูรู้สึกแย่เหรอ" "ก็ใครจะไปรู้ว่าเด็กขี้แยอย่างเธอจะใจเปราะแค่ไหน" "เป็นห่วงแหละแต่ใจแข็งไปหน่อย ถูกไหมคะ" "เหอะ ปากดีแบบนี้ก็แสดงว่าไม่ได้เป็นอะไร" ใบหน้าหล่อเหลาหันกลับไปมองอย่างทิศทางเดิม เมื่อแน่ใจแล้วว่าค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม