23.05 น.
รถยนต์ของปราณปวิชแล่นมาจอดหน้าบ้านกัญญารัตน์ เจ้าของบ้านกล่าวขอบคุณคนรักที่มาส่งก่อนก้าวลงจากรถแล้วเดินเข้าบ้านไป พวงชมพูที่นั่งอยู่ข้างหลังจึงต้องย้ายมานั่งแทนที่กัญญารัตน์ เวลานี้เองที่เธอกลัวมากที่สุด เวลาที่อยู่กับปราณปวิชตามลำพัง เพราะทำให้เธอรู้สึกว่า ตนเองอยู่ในห้องเย็นรอเวลาถูกเชือด
เงียบ...
ความเงียบปกคลุมทั่วรถ ปราณปวิชไม่พูดอะไรสักคำ เขามองไปยังถนนเบื้องหน้า ขับรถราวกับว่าตั้งอกตั้งใจหนักหนา ปราณปวิชขับรถขึ้นทางด่วนเป็นเส้นทางที่มุ่งตรงกลับบ้าน
“พี่ปราบจะไปไหนคะ”
เป็นเสียงแรกที่ดังขึ้น พวงชมพูถามด้วยความสงสัยเพราะปราณปวิชไม่ได้เลี้ยวไปตามเส้นทางที่จะกลับบ้าน กลับขับตรงไปอีกเส้นทางหนึ่ง
“...” ไม่มีคำตอบจากปากคนถูกถาม เขายังขับรถไปเรื่อยๆ จนกระทั่งลงทางด่วนที่คุ้นเคย เธอจึงรู้ว่า จุดหมายของเขาคือที่ใด และรู้ตัวว่า
