“แม่ภูมิใจในตัวชมมากนะลูก ตั้งแต่ชมเกิดมา ชมไม่เคยทำให้แม่เสียใจเลย” พวงชมพูสะอึกไปคำโตกับประโยคนี้ มารดาพูดแบบนี้เธอก็ยิ่งกุมความลับให้แน่นมากยิ่งขึ้น เพราะเกรงว่า หากเอมอรรู้ความจริงเรื่องที่ตนมีอะไรกับปราณปวิช มารดาคงเสียใจ เสียความรู้สึกมากแน่นอน “คุณลุงบอกแม่ว่า จะให้ชมไปเรียนต่อโทที่อังกฤษ แม่บอกคุณลุงว่า ถามชมก่อนว่าจะไปไหม แม่ไม่บังคับชมนะลูก แต่แม่คิดว่า มันเป็นโอกาสที่ดีของชมที่ควรคว้าไว้”
“ค่ะแม่ ชมจะไปเรียนต่อค่ะ” พวงชมพูตอบโดยไม่คิด เหตุผลที่ตัดสินใจไปนั้นมีด้วยกันหลายเหตุผล หนึ่งเมื่อมีโอกาสเธอก็ต้องคว้าไว้ สองเพื่อหนีปราณปวิชไปในที เพราะเขาคงไม่บินข้ามน้ำข้ามทะเลเพียงเพื่อต้องการหลับนอนกับตนแน่นอน
“แม่จะได้บอกคุณลุง ชมเองก็ต้องเตรียมตัวตั้งแต่เนิ่นๆ นะลูก เห็นคุณลุงบอกว่าต้องจัดการอะไรหลายอย่างเลยแหละ” ใบหน้าเอมอรอาบไปด้วยรอยยิ้ม “แม่ว่าเราลง
