“พี่จิ้นซินเจ้าขา... นั่วหลิวเสียว... อา... เสียว! นั่วหลิวเสียว!”
จิ้นซินจูบซับริมฝีปากที่สั่นระริกเพราะความซ่านเสียวหลายครั้งติดๆ กันทำให้นั่วหลิวอ่อนแรง แต่ก็ยังส่งรอยยิ้มอย่างมีความสุขมาให้กับเขา
จิ้นซินยิ้มให้กับนางทั้งสีหน้าและแววตาก่อนจะกดจูบหนักๆ ลงที่ริมฝีปากอวบอิ่มอีกครั้ง เพราะครั้งนี้เขาจะเข้าไปสำรวจตรวจตราพื้นที่ของนางสักที แค่ปลายนิ้วเขายังรู้สึกได้ถึงความแนบแน่นอึดอัด และหากไม่ใช่ปลายนิ้วเล่า เขาจะแทบพุ่งในทันทีที่จ้วงแทงดำดิ่งลงสู่ความอ่อนหวานแต่ล้ำลึกนั่นหรือไม่
“พี่จิ้นซิน... นั่วหลิวกลัว...”
ดวงตาสวยหวานจ้องมองความยิ่งใหญ่ที่จ่อหัวอยู่ที่โพรงดอกเหมยของนาง เพราะนี่จะเป็นครั้งแรกที่นางยอมรับเอาความยิ่งใหญ่ของผู้ชายเข้ามาอยู่ในร่างกายของนางอย่างเต็มใจ เป็นครั้งแรกที่ความเจ็บปวดจะมาเยือนเรือนร่างนี้ ครั้งแรกที่...
“พี่สัญญา ว่าพี่จะค่อยๆ ไป”
เสียงทุ้มของเขาบอกก่อนจะ
