ตอนที่ 10

1770 คำ

พวกมันมากันเป็นสิบคนเยอะกว่าพวกเขาอีก แล้วคิดว่าจะกลัวรึไงว่ะ มันรู้จักฝีมือพวกเขาดีว่าโหดได้มากขนาดไหน แล้วมีไอ้โคตรโหดหน้านิ่งอย่างไอ้ไทก้ามาอีกด้วย งานนี้ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตล่ะว่ะ! “ไหนเมียมึงว่ะ กูชอบว่ะคงเอามัน!” “มึง!!” “ฮ่าๆโกรธว่ะเห้ย! กูจะเอาเล่นๆเดี๋ยวส่งคืน” “ไอ้สัตว์!!” เขาเดินตรงเข้าไปกลางวงแล้วฟาดเหล็กกลางท้องไอ้ปากหมานี่ ในมีคนเปิดแล้วพวกที่เหลือก็จัดเลยสิจะไม่รออะไรเล่าในเมื่อวอนตีนกันมากขนาดนี้ ผลัวะ! “ไอ้ขี้แพ้! น้ำหน้าอย่างมึงให้แข่งอีกกี่ปีกี่ชาติก็ไม่มีวันชนะกูหรอก!!” มือมันหนักมาก แต่ขอโทษตีนกูหนักกว่า!! ตุ๊บ! เขาถีบจนล้มถึงได้ขึ้นคล่อมแล้วต่อยมันซ้ำ แต่มันสวนกลับมาได้จนเขาล้มลงมาถึงขึ้นคล่อมอีกที แล้วง้างมือจะต่อยแต่เขาถีบมันออกก่อน แล้วลุกขึ้นเตะหน้ามันจนล้มไปกองกับพื้นถึงได้กระทืบตีนกลางท้องมันจนนอนตัวงอ “อั่ก!!” “อย่าแม้แต่คิดจะแตะต้องเมียกู!!” “กูเล่นด้วยคนว่ะ!” เจราลตะโกนดังลั่นมาแต่ไกล เรื่องนี้จะให้เพื่อนสนุกอย่างเดียวได้ เขาต้องช่วยด้วยอีกคน ไม่นานพวกเขาก็สู้กันหนักขึ้นอีกเพราะคนของไอ้เควินตามมาสมสบ ตุ๊บ!! ตั๊บ!! อั่ก!! ผลัวะ!! ผลั่ก!! อ๊ากก… เพล้ง! “ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตว่ะ” เขาโยนท่อนเหล็กทิ้ง ได้กระทืบคนมันก็สนุกอยู่หรอกแต่แม่งเหนื่อยว่ะ พวกมันคิดว่าทำตัวเป็นหมาหมู่แล้วจะชนะรึไง แต่ขอโทษเล่นผิดคนว่ะ! “นึกว่าจะแน่” ไอ้ไทก้ามันเดินมาหาเขาเพื่อดูว่าเจ็บมากไหม แต่หน้ามันแทบไม่มีรอยเลยนอกจากมุมปากนิดเดียวเอง “แม่งลีน่าด่ากูแน่!” เควินเดินมาด้วยสภาพคลุกฝุ่นมากพอสมควร แถมใต้ตาช้ำอีก! ถึงจะไม่เจ็บมากเท่าแต่ก็ไม่ชอบอยู่ดีที่ตัวเปื้อนแบบนี้ “ไปเถอะกูเตรียมเหล้ารอแล้ว” เมื่อกี้เดินออกมาปาร์ตี้ยังไม่จบไง พวกเขาเลยจะไปต่ออีกนิดแล้วค่อยนอนกัน เหล้าพร้อม! หญิงพร้อม! ไอ้เจราลมันเตรียมรอหมดทุกอย่างด้วยความเคยชินเหมือนทุกครั้งที่ปาร์ตี้กัน ถ้าเมียรู้กูไม่โดนฆ่าตายรึไงว่ะ วางแผนแกล้งชัวร์! “สัตว์! มึงจะให้อริด่ากูรึไงว่ะ” มีเด็กเอ็นมานั่งตักจนต้องยกออกแล้วขยับตัวห่าง เพื่อนแม่งก็แกล้งไม่ดูเหี้ยอะไรสักอย่าง “มึงก็ใจแข็งหน่อยสิว่ะ ดูเหี้ยไทก้าทำเป็นหวงตัวคนเดียวไม่ให้เด็กเข้าใกล้แม่งก็หมดสนุกแล้ว” “ช่างแม่งเถอะ!” เขาดื่มต่อไปแล้วพูดคุยกับเพื่อนเรื่องไร้สาระทั่วไป ไอ้คนมั่นคงแม่งก็มั่นคงเกินไป แล้วดูเมียโทรมาก็เดินออกนอกวางไปเลย เขาก็เลยนั่งมองเพื่อนนัวเนียกับเด็กที่มันจ้างมาดูแลโดยเฉพาะ เห็นแบบนี้แล้วก็คิดถึงเมียแต่ป่านนี้อริน่าจะหลับไปแล้วแหละเล่นเมาขนาดนั้น ไม่รู้เลยว่าเมื่อคืนภาพตัดไปตอนไหนกันแน่ เพราะตอนนี้แสงแดดส่องทะลุหน้าต่างจนแสบตาไปหมด เขาพลิกตัวไปมาด้วยความหงุดหงิดแล้วปวดหัวหน่อยๆ ก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมเพราะถอนหายใจ เมื่อคืนดื่มหนักมากจนจำอะไรไม่ค่อยได้เลย “เหี้ยเอ้ย!” ตัวเขาอยู่บนเตียงแต่คนข้างๆไม่ใช่อริไง! “ตื่นแล้วเหรอคะเฮียลีโอ” “สุขกับผีดิ! เอ้าค่าตัว!” เขาหยิบเงินออกมาวางทิ้งไว้แล้วรีบกลับทันทีเลย ไม่รู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นเพราะจำได้แค่มีเรื่องไอ้พวกพวกขี้แพ้ แล้วมาปาร์ตี้กับเพื่อนต่อ จากนั้นก็จำอะไรไม่ได้ ถ้าเมาจนภาพตัดของเขามันจะแข็งได้เหรอว่ะ ไม่มีทางหรอก! มาถึงบ้านแล้วไม่เจออริเลยแม้แต่เสื้อผ้า หรือว่าเมียจะรู้เรื่องเมื่อคืนที่ตัวเขายังจำอะไรไม่ได้เลย แม่งผิดซ้ำซ้อนอีกแล้ว! อย่างนี้อริจะเลิกกับเขาไหม ทำไมกลัวจนไม่กล้าจะเจอหน้าอริเลย เมื่อคืนผมเมามากขนาดไหนว่ะถึงจำเหี้ยอะไรไม่ได้เลย แต่ตื่นมาเสื้อผ้าครบคงไม่มีอะไรมั้ง กลัวเมียทิ้งจังว่ะ! “ไปมุดหัวอยู่ไหนห่ะเมียมึงกลับแล้ว” เควินกำลังขนกระเป๋าลงมาจากห้อง แล้วถามเพื่อนที่หายตัวไป “อริไปไหนทำไมกูไม่รู้เรื่อง!” “ไปพร้อมเหี้ยไทก้าแล้ว มันรีบกลับไปรับแฟน” “เออ” เขาเดินดุ่มๆไปเก็บเสื้อผ้ากลับ อริต้องรู้เรื่องแน่เลยถึงกลับไปแบบนี้ หรือว่ายังไม่รู้แต่มีงานว่ะ แม่งเอ้ย! จะบ้าตายพลาดคืนเดียวจะทำชีวิตพังอีกครั้งรึเปล่าว่ะ “มึงรีบไปตายห่าที่ไหนว่ะ?” “เสือก!!” อริรีบมาทำงานด่วนแทนเพื่อนที่ตกบันไดขาหักเมื่อคืนนี้ เธอโทรหาลีโอเท่าไรก็ไม่รับสักสาย ไลน์ไปก็ไม่ตอบด้วย เมื่อคืนหายหัวไปไหนก็ไม่รู้ หวังว่าคงไม่ทำสันดานหมาเหมือนเดิมนะ กลัวว่าลีโอจะไปเอากับคนอื่น! “อริยิ้มหน่อยเร็ว” “อริเจ้ถามจริงๆนะ คบกับลีโอมาเป็นปีทำไมถึงปิดห่ะ?” “ก็เปิดนะเจ้ไม่ได้ปิดเลย เพื่อนก็รู้กันหมด คนที่มหาลัยก็เห็นลีโอไปรับส่งบ่อยๆจนเรียนจบ แต่ว่าไม่มีคนสนใจเอง” “เหรอย่ะ! แต่เจ้าพ่อของเธอแฟนคลับเยอะขนาดไหน ทำไมถึงไม่รู้จนเป็นข่าวเสียๆหายๆล่ะ” “ก็รู้นะเจ้ แต่ฉันเลือกไม่ค่อยแสดงออกเองมั้งว่าลีโอเป็นแฟนใคร แล้วรูปถ่ายคู่กันก็แทบไม่มีเลยด้วย” “อย่าทำเหมือนปิดตัวอีกนะอริ เจ้จะเตือนให้ว่าผู้ชายแซ่บๆแบบแฟนเธอเนี่ยมีแต่ชะนีจ้องงาบระวัง” “ก็แค่ผู้ชายคนเดียวเองเจ้ ถ้าเขาอยากไปฉันก็ปล่อย!” “เห็นปล่อยตั้งหลายครั้งก็วนกลับาคบเหมือนเดิม” งานเริ่มพอดีเจ้ริชชี่เลยออกไปไม่ได้ถามอะไรต่อ เจ้ต้องไปไปเตรียมตัวเดินชุดฟินนาเร่ต่อเลย งานนี้วุ่นวายไม่มากแต่ก็เหนื่อยมาก กว่างานจะเสร็จก็ล่อไปเกือบสี่ทุ่มแหนะ ลีโอตามหาอริจนทั่วตั้งแต่มาถึงทั้งอพาร์ตเมน คอนโด เลยถึงจะสตูดิโด ห้างสรรพสิค้าที่ชอบมา ร้านอาหารสุดโปรดก็ไม่เจอ หรืออริจะรู้เรื่องแล้ว! เธอคงยังไม่ทิ้งเขาไปใช่ไหม แล้วถ้าทิ้งล่ะก็เขาคงตายแน่ ผลัวะ!! “แม่งเอ้ย!!” เขาต่อยกระจกในออฟฟิศตัวเองจนมันแตกร้าว เลือดค่อยซึมออกมาจากมือไหลเป็นทาง แต่มันไม่เจ็บสักนิด ตอนนี้เจ็บใจมากกว่าที่ดันทำผิดซ้ำซากเรื่องเดิมๆแบบนั้น พึ่งบอกอริเมื่อวานว่ามีเธอแค่คนเดียว “เฮียลีโอเพื่อนอริบอกว่าอริเดินแบบเลยปิดเครื่อง ตอนนี้น่าจะใกล้เลิกแล้ว” ทิมมาวิ่งมาบอกก่อนเฮียจะทำร้ายตัวเองมากไปกว่านี้ แล้วทีนี้ก็เตรียมตัวรับความฉิบหายต่อเลย “กูคงบ้าตายแน่ถ้ารู้ช้ากว่านี้!” เขาหยิบกุญแจรถเตรียมจะออกไปรับเมีย แต่ว่า… “เฮีย! ทำแผลก่อนเถอะเดี๋ยวอริด่าหรอก!” “เออ เร็วๆด้วย” แป๊บเดียวไอ้ทิมก็รีบไปเอากล่องพยาบาลมาทำแผลให้เขาทันทีเลยและเลือดก็ไหลออกมาเยอะจริงๆ หวังว่าเมียจะยอมรับฟังก่อนทิ้งเขานะ! มาคอนโดสักทีวันนี้เธอเหนื่อยมาก ข้าวยังไม่ได้กินสักเม็ดเลย กินแค่ขนมปังชินเล็กๆกับกาแฟแค่นั้นเอง ตอนนี้ในมือฉันเลยมีอาหารมากมายที่น้องรักอย่างแอมซื้อมาให้ก่อนจะไปเพนท์เฮ้าส์ของไทก้า เธอเลยไม่ต้องซื้ออะไรมาเองแล้วมั่นใจว่าอร่อยทุกอย่างแน่นอน เรื่องอาหารการกินไว้ใจน้องแอมได้เสมอ “อริเธอหายไปไหนมา!?” “อุ๊ย!! ลีโอปล่อยฉันก่อน” อยู่ดีๆลีโอก็มากอดเธอแน่นมาก “ไม่! ฉันไม่ปล่อย! เธอจะทิ้งฉันใช่ไหมอริ ไม่นะที่รัก!” “ลีโอฉันหนัก!!” นี่ก็เป็นบ้าอะไรอีกล่ะเนี่ย “เอ่อ…เดี๋ยวฉันช่วยนะ เธอไปนั่งพักก่อนเดี๋ยวฉันจัดการให้เอง” เขาพึ่งจะรู้สึกตัวว่าวู่วามเกินไป เลยช่วยเมียถือของไม่พอแค่นั้นนะ เขายังแกะอาหารเข้าไปอุ่นให้เมียอีกที “พอแล้วลีโอ ผลไม้เก็บในตู้เย็นให้ด้วยนะ” สิ่งที่เกิดขึ้นมันแปลกนะ ลีโอไม่เคยเอาใจเธอขนาดนี้เลย ผิดปรกติมากยังไงไม่รู้สิ แต่ไหนๆก็ใช้ได้แล้วก็ใช้ให้เต็มที่ไปเลย “ครับเมีย” เขาทำตามอริทุกอย่างไม่มีเกี่ยงด้วย อริคงเหนื่อยมากเลยไม่ได้ถามอะไรเยอะแยะ หลังจากกินอาหารแล้วอาบน้ำอริก็หลับไปทันทีเลย แต่เขากลับนอนไม่หลับ! คือเขากลัว…กลัวมากจริงๆว่าเมียจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กลัวว่าตื่นมาจะไม่เจออริ กลัวว่าอริจะทิ้งผมไป กลัวไปทุกสิ่งระแวงไปทุกอย่าง แค่ตอนนี้หลับตายังไม่กล้าเลย ความผิดที่เขาทำมันมากเกินไป “อริฉันขอโทษ” เขาจูบหน้าผากอริหนักๆด้วยความรู้สึกผิดมาก ความผิดซ้ำซากครั้งนี้มันทรมานมากกว่าที่ผ่านมา ทั้งที่เคยทำเรื่องเหี้ยกว่านี้ชนิดที่เมียรับไม่ได้ก็ไม่รู้สึกเลย นับตั้งแต่ที่เราเลิกกันครั้งล่าสุดแล้วคืนดีกันก็รู้สึกกลัวว่าจะไม่มีโอกาสแล้ว ความอดทนของอริกำลังหมดลงไปอย่างช้าๆ เขาทำทุกอย่างพัง! “ลีโอนอนนะ” “ฝันดี” อริครางเบาๆเพราะเขาน่าคงกวนมากเกินไป แล้วก็พลิกตัวหันหลังใส่เขาอีกด้วย โธ่…ที่รักผัวขอโทษครับ!

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more