9
สิรินยาถอนหายใจออกมาอย่างเสียมิได้ ระหว่างที่หล่อนกำลังทุกข์ใจกับตัวเอง สามสาวกลุ่มหนึ่งก็เดินเข้ามาในห้องน้ำ ผู้หญิงตัวสูงที่สุดวางขวดน้ำขนาดจิ๋วลงใกล้อ่างล่างหน้า สิรินยาตั้งใจจะเดินเข้าห้องน้ำเพื่อพักผ่อนจิตใจ ฉับพลันนั้นประโยคคำพูดของผู้หญิงผิวคล้ำ รั้งสิรินยาให้ยืนอยู่ที่เดิม ซึ่งหล่อนเองก็ไม่เข้าใจว่าเหตุใดต้องหยุดยืนฟัง อาจเป็นเพราะเนื้อหาของบทสนทนาครั้งนี้ก็เป็นได้
“แกแน่ใจนะว่ายาตัวนี้จะได้ผล” หญิงผิวคล้ำถาม
“แน่ใจสิ ฉันหาให้เพื่อนฉันตั้งหลายคนแล้ว รับรองว่าได้ผลชัวร์ล้านเปอร์เซ็นต์” คนตัวสูงตอบ
“เชื่อนังยาวมันเถอะ มันน่ะมืออาชีพเรื่องนี้จะตายไป รายไหนรายนั้นไม่มีพลาด” ผู้หญิงผิวขาวให้ความมั่นใจเพื่อผิวคล้ำ
“แค่หยดสองหยดรับรองว่าเป้าหมายอยู่หมัด พี่ชายแกสมหวังแน่นอน” คนตัวสูงย้ำ
“เอาก็เอาวะ” หญิงผิวคล้ำพูด “ฉันเข้าห้องน้ำก่อน แกสองคนจะเข้าหรือเปล่า”
“เข้าสิ” คนตัวสูงตอบ
“ฉันก็เข้าเหมือนกัน” สามสาวเพื่อนสนิทเข้าห้องน้ำคนละห้อง โดยไม่ในใจจะหยิบขวดน้ำขนาดจิ๋วไปด้วย และระหว่างที่สามสาวกำลังเข้าห้อง ทั้งสามพูดคุยกันไปด้วยราวกับว่า อยู่ในห้องส่วนตัวอย่างไหนอย่างนั้น
“แกอย่าลืมบอกพี่ชายแกด้วยนะว่าหยดน้ำในขวดลงไปเครื่องดื่มแค่สองสามหยดพอ จะให้ดีก็ให้พี่ชายแกกินไปด้วย รับรองว่าผู้หญิงหลงหัวปรักหัวปรำ”
คนผิวขาวพูดไปหัวเราะไป แล้วคำพูดของคนผิวขาวไม่เพียงแค่สองสาวได้ยิน สิรินยาได้ยินถึงกับหูผึ่ง มองขวดยาขวดนั้นนิ่ง
‘ผู้หญิงรักหัวปรักหัวปรำ’ ต้องเป็นยาเสน่ห์แน่ๆ
สิรินยากำลังคิดว่า หากให้ผู้ชายกินน้ำในขวดนี้ ก็จะต้องรักคนที่ให้ดื่มหัวปรักหัวปรำ หล่อนกำลังมโนว่าหากตนคือคนให้เดลฟีนดื่ม เขาก็จะต้องหลงรักหล่อนถอนตัวไม่ขึ้น เป็นความคิดชั่ววูบ สิรินยามองขวดน้ำขนาดน่ารักนั้นนิ่ง ในวินาทีต่อมาหล่อนรีบคว้าขวดน้ำขวดจิ๋วติดมือไปด้วย ก่อนจะรีบสาวเท้าออกจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว และนั่นทำให้สิรินยาไม่ได้ยินคำพูดต่อมาของคนตัวสูง
“อย่าไปเชื่อนังเพ็ญมันนะ มันก็พูดไปเรื่อย ให้พี่ชายแกหยดให้เป้าหมายกินก็พอ ไม่ต้องกินเอง เพราะถ้าพี่ชายแกกินด้วย เดี๋ยวจะยาวยันเช้า”
“เออ ฉันรู้หรอกน่าว่าเพ็ญพูดมั่ว ใครจะให้กินยาเซ็กส์ทั้งคู่ ถ้าพี่ชายฉันกิน นังนั่นรับไม่ไหวแน่”
หญิงผิวคล้ำรู้สรรพคุณยาตัวนี้ดี มันคือยาปลุกเซ็กส์ที่คนตัวสูงมักหามาให้เพื่อนๆ ไว้ใช้จับเหยื่อที่ตัวเองหมายใจไว้ และรายไหนรายนั้นไม่เคยหลุดรอด สุดท้ายก็ต้องยอมจ่ายเงินตามที่ถูกแบล็คเมล์ หญิงผิวคล้ำหายาตัวนี้ให้พี่ชาย ที่กำลังหลอกล่อเหยื่อซึ่งเป็นไฮโซมีฐานะ ทว่าเหยื่อไม่ติดเบ็ดเสียที เล่นตัวไม่ยอมหลับนอนด้วย ทำให้ไม่สามารถบันทึกภาพตอนร่วมหลับนอนไว้แบล็คเมล์ได้ พี่ชายจึงนำเรื่องนี้มาปรึกษาและไว้วานให้หาตัวยานี้ให้ เพื่อแผนที่วางไว้จะได้สำเร็จ
มันคือยาปลุกเซ็กส์ไม่ใช่ยาเสน่ห์ตามที่สิรินยาคิด...
สิรินยากลับมานั่งร่วมโต๊ะในเวลาต่อมา ตั้งแต่หล่อนออกมาจากห้องน้ำจนถึงตอนนี้ก็ร่วมยี่สิบนาทีแล้ว แต่ความตื่นเต้นกับการขโมยของคนอื่นครั้งแรกยังไม่จางหาย และไม่เข้าใจตัวเองว่าเหตุใดจึงตัดสินใจทำเช่นนั้น และตลอดเวลาที่นั่ง หล่อนหันมองซ้ายมองขวาตลอดเวลา กลัวว่าจะพบสามสาวในผับแห่งนี้
“เป็นอะไรยา ลุกลี้ลุกลนจังเลย” สิริยากรเห็นอาการของน้องสาวแล้ว อดถามไม่ได้
“ปะ...เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร ตื่นเต้นน่ะ ไม่เคยมาเที่ยวแบบนี้” แฝดน้องแก้ตัว
“ปวดหัวจัง” เดลฟีนส่ายหัวเบาๆ ก่อนจะเอนตัวพิงพนักโซฟา
“คุณเดลฟีนเป็นอะไรหลิน” สิรินยามัวแต่พะว้าพะวงเรื่องสามสาว จึงไม่ได้สังเกตชายหนุ่มที่นั่งร่วมโต๊ะ
“คุณเดลฟีนปวดหัวน่ะ สงสัยไวน์กับเหล้าตีกันในท้องเลยสะเทือนถึงหัว” สิริยากรตอบ “เช็คบิลเสร็จก็กลับแล้วล่ะ แต่เราสองคนต้องไปส่งคุณเดลฟีนที่โรงแรมนะ ปล่อยไปคนเดียวไม่ดีแน่”
สิรินยาพยักหน้ารับรู้ ดีใจที่พี่สาวจะกลับบ้าน เพราะหล่อนอยากกลับบ้านใจแทบขาด กลัวว่าจะเจอคนที่ไม่อยากเจอในผับ หากเจอสิรินยาก็ไม่รู้ว่าจะทำหน้ายังไง ระหว่างที่รอพนักงานผับนำเครดิตไปชำระเงิน เสียงข้อความเข้าบนมือถือของสิริยากรดังขึ้น หล่อนรีบเปิดข้อความอ่าน
“ยา ยาช่วยไปส่งคุณเดลฟีนที่โรงแรมทีนะ หลินต้องไปรับมาเชลที่สนามบินด่วนเลย นางมาก่อนกำหนดน่ะ” มาเชลคือเพื่อนสนิทของสิริยากรตอนไปเรียนฝรั่งเศส
“อ๋อ ได้สิ” สิรินยารับคำ “แล้วหลินจะไปยังไง กลับไปเอารถที่บ้านเหรอ”
ตอนมาทั้งหมดมารถยนต์ของชาติชาย และคนเป็นพ่อขับกลับบ้านพร้อมมารดา ทั้งสามตกลงกันว่า ขากลับจะกลับรถแท็กซี่ โดยไปส่งเดลฟีนที่โรงแรมก่อน แล้วสองฝาแฝดจึงนั่งรถคันเดิมกลับบ้าน
“ไปแท็กซี่จ้ะ สะดวกที่สุด” สิริยากรตอบน้องสาวฝากแฝด ก่อนจะหันมาพูดกับเดลฟีน “เดลฟีนคะ เมญ่าต้องไปรับเพื่อนที่สนามบิน ญาญ่าจะไปส่งคุณที่โรงแรมนะคะ”
“ครับ” เดลฟีนตอบเสียงเบา อาการปวดศีรษะเริ่มดีขึ้น เมื่อพนักงานนำบัตรเครดิตมาให้เดลฟีนเซ็นเสร็จ ทั้งสามจึงพากันเดินออกจากผับ ยืนรออยู่หน้าโรงแรมเพื่อให้พนักงานเรียกรถแท็กซี่ให้