23
“ฉันรู้ว่าฉันผิด และฉันก็ได้รับผลนั้นแล้วด้วย เราสองคนต่างทรมานกับชีวิตคู่ ทำไมเราไม่เลิกกัน หย่าขาดจากกัน ต่างคนต่างใช้ชีวิต มันไม่ดีกว่าหรือ”
“ฮึ...” เขาหัวเราะในลำคอ “ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไปหรอก เมญ่าเสียใจ เจ็บปวดใจมากเท่าไหร่ เธอต้องมีความรู้สึกนั้นสิบเท่า ฉันจะทำให้เธอตกนรกทั้งเป็น” เสมือนค้อนปอนด์ตอกย้ำซ้ำความเจ็บปวดในหัวใจของสิรินยา ทุกลมหายใจเข้าออกและหัวใจของเขามีแต่สิริยากรคนเดียว คงไม่มีพื้นที่เหลือพอให้สิรินยาเข้าแทรก หัวใจหล่อนเจ็บเหลือเกิน เจ็บมานานแต่ก็ไม่รู้สึกชาชิน “จำใส่หัวเอาไว้ เธอไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้น ไม่มีสิทธิ์นอนกับผู้ชายหน้าไหน แล้วต่อไปนี้ก็ไม่ต้องออกไปจากบ้าน ฉันจะขังเธอไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน”
“ไม่นะ คุณไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้ คุณไม่มีสิทธิ์ขังฉัน...ปล่อย ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ...ปล่อยฉัน” แค่เขาขังใจหล่อนไว้มันก็มากพอแล้ว อย่ากักขังร่างกายเลย สิรินยากลัวว่าตนเ
