20
นั่นสิ...จะทนทำไม
สิรินยาเคยคิดว่าตัวเองเหมือนคนโง่ รู้ทั้งรู้ว่าเดลฟีนไม่มีวันมอบใจให้ แต่ก็ยังวาดหวังลมๆ แล้งๆ หวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะหันมามองตน เหมือนครั้งที่เคยหวังว่าชาติชายกับสาวินีจะรักหล่อนบ้าง ผลสรุปคือ นอกจากจะไม่รัก บุพการียังเกลียดขึ้นเป็นเท่าตัว ความหวังที่จะได้หัวใจเดลฟีนแสนไกลนัก ทว่าหล่อนก็ยังหวัง เพราะความหวังเป็นสิ่งเดียวที่เป็นพลังให้หล่อนอดทนกับพฤติกรรมของสามี
เท้าเล็กนำพาร่างอรชรขึ้นไปชั้นบนของบ้าน แต่ความที่หล่อนไม่ได้เปิดไฟทางตรงบันได เพราะเห็นว่าชั้นบนมีไฟตรงทางเดินเปิดอยู่แล้ว และมัวแต่ใจตุ่มๆ ต่อมๆ ลุ้นระทึกว่าคืนนี้จะมีคนอื่นอยู่ในห้องของตนหรือไม่ ทำให้หล่อนสะดุดบันไดขั้นบนสุด ร่างหล่อนเซไปเล็กน้อย แต่ดีที่สิรินยาคว้าราวบันไดไว้ได้ทัน แต่ก็ไม่พ้นเจ็บตัว
“อูย์...เจ็บจัง” สิรินยาคลำตรงทรวงอก สีหน้าแสดงความเจ็บปวดจากการกระแทก จังหวะที่หล่อนเซ บริเวณทรวงอกข้า
