บทที่ 9 หวงคนสวย
“โทรหากูภัยเร็วเข้า” ปีเตอร์สั่งลูกน้อง
“โทรแล้วครับท่าน คงใกล้มาถึงแล้ว”
“อืม” หนูพิช แด๊ดขอโทษที่กลับไปตอนนี้ไม่ได้นะ หนุ่มใหญ่มองเห็นเหตุการณ์วินาศสันตะโรตรงหน้าด้วยแววตาเรียบนิ่ง แต่ในใจเขานั้นเป็นห่วงผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ ป่านนี้ครอบครัวของพวกเขาคงร้อนใจ ที่คนรักยังไม่กลับถึงบ้าน
คฤหาสน์สุดหรู
พิชญาถอนหายใจเป็นรอบที่ล้าน เธอใจจดใจจ่อรอคอยการกลับมาของเจ้าของบ้าน แต่จนป่านนี้ยังไม่มีวี่แวว
ก็เขาบอกจะกลับวันนี้ ให้เธอทำแกงส้มปลาช่อนแป๊ะซะของโปรดไว้ให้ นี่เธอก็ทำเสร็จแล้ว เหลือแค่คนอยากทานมาทาน
แต่นี่ ผ่านเวลากลับบ้านหลายชั่วโมงแล้ว ทำไม ถึงยังไม่กลับ อาการกระวนกระวายใจมันรบกวนเธอจนนั่งไม่ติดที่
แม้แต่โทรกลับไปเขาก็ไม่รับสาย หญิงสาวยิ่งแทบคลั่ง
“แด๊ดทำไรอยู่นะ ป่านนี้แล้วยังไม่กลับอีก” ชักจะหงุดหงิด มือนุ่มหยิบโทรศัพท์โทรหาคนที่แสนห่วงอีกครั้ง
กริ๊งงง !!
“หนูพิช”
