ฮันนีมูนหวาม 1 (100%)

1937 คำ

เสียงพร่าระคนแหบห้าวกระซิบริมหูน้อย ขณะที่ฝ่ามือกระด้างคืบคลานไปสู่กลางกายสาว ก่อนจะตะปบแบบเต็มไม้เต็มมือทำเอาคนถูกล่วงล้ำพื้นที่ส่วนตัวสะดุ้งเฮือก ดวงตากลมโตเบิกกว้าง สติที่หลุดลอยไปเพราะความวาบหวามอันแสนรัญจวนใจกลับคืนมาอีกครา  “ไม่นะ! คนบ้า เอามือออกไปนะ” เสียงสั่นระริกละล่ำละลักห้ามปราม พลางปัดมือใหญ่ออกจากกายสาว ทว่านอกจากจะไม่เคลื่อนมือไปไหนแล้ว อีกฝ่ายยังขยำจุดซ่อนเร้นของเธออย่างหน้าตาเฉย  “ไม่ออก แต่ขอ ‘เข้า’ แทนแล้วกัน” น้ำเสียงเร่าร้อนเอ่ยชิดลำคอระหง ก่อนจะกรีดปลายนิ้วไปตามรอยแยกของเนินสาวที่ยังมีผ้าชิ้นน้อยเป็นปราการ เรียกเสียงครางสะท้านให้หลุดออกมากจากกลีบปากสีกุหลาบ   “อ๊ะ….อ๊า…”  ครั้นสำเหนียกได้ว่าตนเผลอเปล่งเสียงน่าละอายออกมา อ้อนรักก็หน้าร้อนวาบด้วยความกระดากอายเหลือแสน ปากเจ่อเม้มเข้าหากันจนเกือบเป็นเส้นตรง การต่อต้านของเมียเด็กทำให้พ่อตัวโตกระตุกยิ้มตรงมุมปาก ก่อนจะเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม